VERA'NIN EVİ : MUCİZE [KİTAP OLDU]

16-VANA 2

instagram.com / adehikayeleri

Multimedia:Conor Maynard–Hate How Much I Love You

Ayaklarım sert zeminle yeniden buluştuğunda tıpkı yürümeyi yeni öğrenen bir çocukmuşum gibi bacaklarım titriyor, üstelik beni taşıyıp taşıyamayacaklarını kestiremediğim için adım atmaya ürküyordum. Derin bir nefes alıp yavaşça kendimi yokladım. Basabildiğimi anladığım anda da hızlı adımlarla oradan uzaklaşmak istedim ama gitmeden önce nedenini bilmediğim bir şekilde duyduğum utanç ve sinirle, çarptığım tahtanın acısını ondan çıkarttım.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun? Ne cüretle beni kucağına alırsın?" diye bağırdıktan sonra cevabını bile beklemeden dışarıya doğru yürüdüm. Sonradan çok pişman olacağımı bilsem bile şu an öfkemden, odamdaki akmayan musluk ve açamadığım vana çoktan önemini yitirmişti.

Verdiğim tepkiye şaşırmış görünüyordu.

"Ne yapmaya mı çalışıyorum? Bilmem farkında mısın canım ama az önce seni düşmekten kurtardım. Bunun için teşekkür edeceğine beni mi suçluyorsun..? Vera dur, böylece kaçamazsın. Vera bekle."

Durmadım. Onu duymamazlıktan gelip hızlı adımlarla yürümeye devam ettim.

Eve girip dış kapıyı bile kapatmadan doğruca merdivenlerden çıktım. Odama vardığımda kapısını sinirle çarptım sonra da öfkeyle yatağımın üzerine atladım. Kendimi yine her zamanki gibi rezil etmeyi başarmıştım. Neden onu gördüğümde elim ayağıma dolaşıyordu? Neden saçma sapan davranıyordum ki..?

Aslında bu konuda bulduğum kendimce geçerli bir bahanem vardı. Her ne kadar çok ikna olmasam da tuhaf davranışlarımın hepsini, uzun zamandır bu evde tek başıma olmama bağlıyordum.

Sonuçta o, bunca zaman sonra beni görebilen üstelik de bir hayalet olmama rağmen benden kaçmayan tek insandı ve tüm bu tuhaf davranışlarım için bu durum yeterince iyi bir sebep sayılmaz mıydı?

Üzerimde duran tavşanlı bornozuma gözüm takıldı sonra. Olan bu kadar şeyin ardından bile o vanayı açıp banyo yapmayı başaramamıştım. Üstelik sağ elim hala feci şekilde ağrıyordu.

Yıkanma hayalim suya düşünce ben de yattığım yerden kalkıp üzerimi değiştirmeye karar verdim. Gardırobuma doğru yürüyüp kapağını açtım. Tam üzerimdeki bornozu çıkarmak için hareketlenmiştim ki banyoda akan suyun sesini işittim. O anda öyle çok sevindim ki yüzümde engel olamadığım kocaman bir gülümseme oluştu. Toni, vanayı o açmış olmalıydı. Bu adam gerçekten de anlaşılması zor biriydi.

Havlumu elime alıp banyoya giderken bile yüzümde hala engel olamadığım o aptal gülümseme duruyordu. Küveti doldurdum ve banyo köpüğü ile güzelce köpürttüm. İçine girmeden önce rafta gördüğüm kokulu mumlarımı yakıp ışığı kapattım.

Banyo köpüğünün aroması, mumların sevdiğim kokusu sıcak suyla birleştiğinde çok geçmeden etkisini hissettirdi ve gevşemeye başladım. Ben de hiç karşı koymadan gözlerimi kapattım. Sonra da derim buruşuncaya dek sıcak suyun ve güzel kokunun keyfini çıkardım.

Orada ne kadar kaldım bilmiyordum ama artık su iyice soğumuştu. En sonunda çıkmaya karar vererek ayağa kalktım. Küvetin tıpasını çıkarıp sıcak suyu açtım ve duşun altına girdim. Güzelce yıkandıktan sonra da küvetten çıktım. Bornozumu giyip saçlarımı kuruladım ardından havluyu başıma sararak tekrar odama döndüm.