CHAPTER 10:Tulad Mo

9 4 2
                                    

"Dito na lang Manong!"

I woke up late so I didn't have enough time to fix myself and put some powder or even liptint or anything to make me look presentable. I just took a bath, wore my usual outfit and done! Masyado akong nag-isip kagabi ng mga bagay-bagay kaya naman hindi ako kaagad nakatulog ng maaga, hindi naman ugali ni tita na manggising at ewan ko rin sa pinsan ko hindi ako ginising kaya naman ngayon ay late pa ata ako. 7:40 am na, dapat 7:30 andun na lahat
kasi isa yun sa rules ni Miss Joe. Nakakahiya!

Pagkapasok ko sa building ay halos takbuhin ko na papuntang elevator, ngayon lang ata kami di magsasabay ni Yabang ah.

"I'm so sorry Miss" I said with apologetic smile and took my seat.

"Just don't do it again, never used yourself disobeying the rules."

Nginitian ko lang si Charina na katabi ko.

"You look like a mess girl, realtalk. Didn't you have enough sleep?" she whispered.

"Kind of, lot of things keep on bugging me." I smiled.

Naghintay pa muna kami ng 15 minutes more since 7:45 nung makarating ako sa training room.

Ipinaliwanag ni Miss noon kung baket 30 mins before the training starts kelangan nandito na kami dahil daw kapag nasa field na ganun daw ang kelangan namin i-practice kc mage-set up pa kami ng computers and other stuff before we take calls from clients so kung kaya mong mas maaga pa before thirty minutes ng shift mo mas okay.

"Good morning everyone, today we're having a role play. You need to have a partner in this activity. Someone has to play the agent role, while the other one is the client so you guys will know how it's like to deal with clients on call.
And a little motivation, you need to take it seriously because I'll give a reward to the best partner who will make it very good."

So that was our goal for that day, make it very good. Syempre nakaka excite kasi lahat kami ang taas ng paghanga para kay Miss Joe, to have something that came from her is a dream come true.

Hindi ko inaasahan na sa huli kaming dalawa ni Yabang yung mabibigyan ng reward. Oo, partner kami. Sa kasamaang palad nabunot namin ang isa't isa.

Ang cute nung pagkaka wrap nung reward ni Miss Joe. I wonder kung anong laman nito. Pero kahit ano pa man yan basta galing sa kanya.

"That's all for today. Thank you and take care everyone."

After that we all went to the mall, the one that's just near our house. Pumayag na rin akong sumama kc nakakahiya nang tumanggi, parati na lang silang nagyayaya at parati rin naman ang pagtanggi ko kaya naisipan ko ng sumama nakakahiya baka sabihin nila ako na nga tong inaaya eh. Kakain lang daw naman eh well sana lang huwag don sa mahal at hindi kaya ng mga pobreng katulad ko.

"San mo ba gusto Ayel?" Tanong ni Jester. Ayel yung Code yung napili kong gamiting code name para mas maikli. Kelangan daw yun sa trabaho namin sabi ni Miss Joe kasi when you take calls you don't need to actually introduce your real name to the customer, just codename.

"ah naku nakakahiya naman, kayo na lang bahala okay lang naman sakin basta mura lang."

"Oh sige, sa Max's na lang pero libre na kita."

"Naku nakakahiya!"

"Sus, wala yon, pamilya na tayo sa trabaho kaya oks lang yun"

"Oo nga naman bebe libre na yan oh!"

"Sige na nga"

"Tss"

Napatingin kami kay Yabang hindi kc sya nagsasalita kanina pa tapos ngayon, mukha pa syang naaasar problema nya?

She's A Late BloomerDonde viven las historias. Descúbrelo ahora