The Art of Falling

20: Different

20: Different

Kinakabahan ako. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan. Lagi naman kaming magkakasama pero kinakabahan pa rin ako.

Sa wakas natuloy yung dinner na plano ni Caeus noon. Yung kasama si Amber at Xander. Medyo sosyal yung pinuntahan namin. Fine dining restaurant kasi. Na-Google ko naman kaya alam ko kung anong dapat i-suot.

Buti na lang at meron akong dress galing kay Caeus na hindi pa naisusuot. I wore a white flare dress and strapped heels. Halatang pinaghandaan ko ang gabing ito. Confident naman ako sa suot ko dahil mukhang naghanda rin naman sila. Yung mga guys naka semi-formal attire. Pareho silang naka dress shirt magka-iba lang ng kulay. Si Caeus naka-white sneakers samantalang naka-Sperry si Xander as usual.

Si Amber naman na kahit anong isuot e bagay, naka-peach dress na maiksi at stilettos. Naka-make-up din siya pero yung labi niya talaga yung nag-standout. Mapang-akit sa sobrang pula. Kahit siguro buhaghag buhok niya at nakasuot siya ng sako, maganda pa rin siya. Kaya siguro patay na patay sa kanya si Xander.

Habang naglalakad kami papasok dun sa fine dining restaurant, pinagtinginan kami. Paano ba naman kasi, ang gagwapo at ang ganda ng mga kasama ko. Nakakahiya nga kasi parang hindi ako bagay na kasama nila. Mukha siguro akong alalay nila. Nakakaloka!

Hindi naman ako pangit. Wala namang taong pangit sa panlabas. Ugali meron pero sa mukha wala. Kanya kanyang ganda lang. Minsan nakakainis yung social standards ng maganda. Bakit dapat maputi? Hindi ba pwedeng i-celebrate lahat ng skin colour?

Hugis oval yung mukha ko. Malapad ng kaunti yung noo ko kaya halos buong buhay ko naka-bangs ako. Nung senior high school ko lang pinahaba. Nitong bagong taon nagpagupit ako ng buhok lagpas balikat. Pinilit ko din si mama na magpa-perm kami kaya kulot kaunti yung buhok ko sa dulo. Naiinis nga ako kay Caeus kasi lagi niyang sinusuklay ng mga daliri niya yung buhok ko. Nawawala tuloy yung kulot.

Ewan ko ba kung bakit sobra yung kaba ko. Siguro dahil hindi naman kami naiiiwan na kaming apat lang ang magkasama. Kung magkakasabay kami ng break, lagi namang kasama yung iba. Ngayon lang talaga yung kaming apat lang. Ang weird ng feeling lalo na't alam kong may gusto si Xander kay Amber na may gusto naman kay Caeus. Kami lang ni Caeus ang mutual ang feelings sa isa't isa.

Napaisip tuloy ako. Paano kung nangyari 'to noon na crush ko si Xander? Ang complicated ng sitwasyon kapag nagkataon. Hindi lang basta love triangle kung 'di love square pa. If there's such a thing.

Hinayaan ko sila na umorder. Wala naman akong alam sa mga sobrang sosyal na pagkain. Sa dessert lang ako pumili. Habang hinihintay namin dumating yung mga pagkain, lalo akong napapaisip. Alam kaya nila na may secret feelings sila para sa isa't isa? Sobrang clueless naman nila kung hindi. Na-realize ko kaagad na mahal ni Xander si Amber base sa mga tingin at galaw ni Xander para kay Amber.

May nakitang kakilala si Caeus at Xander na kaibigan ata ng parents nila. Nag-excuse sila para batiin yung matandang lalaki. Nagsalita naman si Amber pagkaalis nila. "So, Jess." Amber leaned forward with a smile. "Did you like the polaroid camera?"

"Ha?"

"Caeus showed me this little scrapbook that you made and I thought it was so cute. Then he asked me for V-day gift ideas and I suggested the camera."

"Ah." I had no idea what to respond to her. I was thinking how I should feel about what she told me. Why would Caeus show her the scrapbook? "Pinakita niya pala sa'yo yun."

"Yeah. He talks about you all the time too."

Alam ko naman friends tell each other things. Ako din naman nagkukwento sa mga kaibigan ko pero hindi naman ako secretly in love sa kanila. Saka hindi naman ako nagkukwento kapag hindi sila nangungulit. Does Caeus really tell her everything? Even things about us?