Bilinmeyen Numara: Günaydın gün ışığım
Bilinmeyen Numara: Özledin mi beni? :)
Barın Acar: Yo
Bilinmeyen Numara: Neyse özlediğin günler de gelir
Bilinmeyen Numara: Napıyorsun diyeceğim de
Bilinmeyen Numara: Sen bu saatte daha yataktan bile çıkmamışsındır
Barın Acar: Kahvaltıya çıktık
Bilinmeyen Numara: Ha
Bilinmeyen Numara: Enes'le mi?
Barın Acar: Gamze'yle
Bilinmeyen Numara: Ha
Bilinmeyen Numara: Rahatsızlık vermeyeyim o zaman ben
Barın Acar: Tamamdır
"Ayar vermek için böyle söylemediyse ben de bir şey bilmiyorum." Göktuğ'un cümlesiyle telefondan kafamı kaldırdım. "Ya!" Sert bir şekilde çıkıştığımda gözlerini devirdi. "Mesajlarımı okumasana çocuk!" Gülüp yanağımdan makas aldı. "Sinirlenme çiçeğim benim."
Bu kez ben gözlerimi devirip elini ittim. "Senin evin yok mu?" Gülüp muzip bir şekilde kaşlarını kaldırdı. "Niye aklından çıkmıyor muyum yoksa?" Kaşlarımı çatıp koltukta üzerine doğru uzandım. "Evimden çıkmıyorsun."
Tam bir yüzsüz olduğu için dediklerimi üstüne alınmadan koltuğa iyice yayıldı ve ayaklarını sehpaya uzatıp televizyonu açtı. "Senin evin de bu kadar büyük olmasaymış." Gözlerimi devirip telefonumu elime aldım.
'Böyle gecenin aq' grubunun adını 'Gece ve Saz Arkadaşları' olarak değiştirdiniz.
Gece: Geçen akşamı tekrarlasak mı?
Gece: Efkarlıyım dostlar
Bumblebee: Bana uyar valla da
Bumblebee: Yine mi evde olacağız?
Asliyiivrum: Dışarıya çıkalım yav
Asliyiivrum: Hep ev hep ev
Asliyiivrum: Sınavlara çalışırken yeterince eve tıkılıp kalacağız zaten
Bumblebee: Katılıyorum
Göktuğ Bebiş: Katılıyorum
Gece: Tamam be
Gece: 360tayız o zaman?
Bumblebee: Okulun geri kalanı gibi🙄
Yattığım yerden kalkıp ada tezgaha yöneldim. "Önce kahvaltı edelim, sonra çıkmadan ders çalışacağım ben biraz." Göktuğ da ardımdan ayaklandı. "Yardım edeyim."
"Gamze'yle yediğin her yemek boğazına dursun Barın!" Göktuğ bedduama gülüp dolaptan yumurta çıkardı. "Hayır bir de çocuğu kahvaltı için uyandırıp dışarıya çıkarmış. Nasıl kıydın acaba uyandırmaya?"
Sucukları keserken sucuk yerine Gamze'yi hayal etmem normal miydi acaba?
"Aah ah, kim bilir nasıl güzel uyuyordur benim hayatımın anlamı. Ne zaman uyanırsa o zaman edin kahvaltıyı allah allah." Yumurtaları hunharca çırpan Göktuğ'un ensesine bir tane geçirip elinden kaseyi aldım. "Öldürdün yumurtaları çocuk." Sesini çıkarmadan dolaba yöneldiğinde birden Göktuğ'a üzüldüm. Çocuk hiç suçu olmayan bir konuda benim ona sinirlenmeme tahammül ediyordu resmen.
