Kaçıncı olduğunu bilmediğim bardağı kafama dikerken dolan gözlerimi kırpıştırdım.
Bu gece sondu. Bir daha kimsenin asla beni dağıtmasına izin vermeyecektim.
Asla.
O zaman bu gece istediğim kadar dağıtabilirdim değil mi?
"Bir tane daha aynısından!" Barmen önümdeki bardağı çekip sertçe bana baktı. "Üzgünüm, daha fazla veremem."
Kaşlarımı çattım. "Nedenmiş?"
"Emir büyük yerden." Anlamsız cümlesine göz devirip çantamı ve ceketimi alıp mekandan çıktım. İçimden gelen tek şey bağıra bağıra ağlamaktı.
Öyle de yaptım.
Mekanın girişinden biraz uzaklaşıp kaldırıma çöktüm ve deli gibi ağladım.
"Gece!" Tanıdık sesle kafamı koyduğum dizlerimden çekip gözlerimi kırpıştırarak karşıma baktım. Görüşüm netleşemiyordu bir türlü. "Barın?"
Sert bir küfür mırıldanıp bana doğru yürüdüğünde bir kahkaha attım. "Barın Beyler de buradaymış." Saçma cümlemi duymamış gibi yapıp beni kaldırmaya yeltendiğinde karnına sertçe geçirip kendim ayağa kalktım.
Birkaç yuvarlanma tehlikesi atlattıktan sonra tabii.
"Dokunma bana!" Tepkime kaşlarını çattı. Tüm bu olanlara bir anlam veremiyor olmalıydı. "Ne vardı bu kadar içecek?" Sitemli sesine karşı iyice çileden çıktım. "Sen vardın! Oldu mu?" Darbe yemiş gibi bir adım geriye çekildi. "Evet!" diye haykırdım yüksek bir sesle. "Sen varsın! Beni az önce bu kaldırımda gördüğünde ne düşündün?" Anlam veremiyormuş gibi yüzünü buruşturdu. "Bu nasıl bir soru?"
"Cevap ver!" diye bağırdım. Sesimi yükseltmem onu sinirlendirmiş olacak ki sertçe bana baktı. "Ne mi düşündüm?" Kafasını alayla salladı. "Öyle güzelsin ki amına koyayım! Seni her gördüğümde düşündüğüm ilk şey bu oluyor." Bir anda söylediği şeyle nefesim kesilirken ben de kaşlarımı çattım.
Onun ne kadar güvenilmez bir adam olduğunu unutmamalıydım.
"Ne oluyor Gece?" Az önceki itirafını duymazdan gelerek gözlerimi devirdim. "Beni öptün! Beni öylece öptün!" Sertçe yutkunduğunu gördüm. "Düşündüğün tek şey o anki arzularındı! Sonrasında ne olacağını düşünmedin bile."
"Bunun bir sorun olmadığını konuşmuştuk. Ne değişti?" Hala sakin çıkan sesiyle iyiden iyiye delirmiştim! Ben kafayı yiyorken o ne kadar da sakindi. Zaten yıllarca ben kendi kendime delirmemiş miydim?
"Bu kadar kötü bir şey mi seni öpmem? Biraz bile hoşlanmadığını mı söylüyorsun?"
"Evet!" diye bağırdım çığlık atar gibi. "Biraz bile hoşlanmadım!" Sana yeniden aşık oldum. "Bencil herifin tekisin! Kendinden başka kimseyi düşünmezsin!" Ellerimi birbirine vurdum. "Kullanırsın ve biter!"
"Tamam. Bitti mi?"
"Hayır." Bağırmaktan nefes nefese kalmış bir şekilde ona bakarken ifadesiz bir şekilde bana bakmaya devam ediyordu. Öylece birbirimize ne kadar uzun baktık bilmiyorum ama en sonunda ona uzanıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
