33. Friends

1.1K 43 3
                                    

"Sino ang ka-trabaho niyang iyon na nag-suggest?" Pinagtaasan ko siya ng kilay.

He chuckled. "I don't know.. Si Tyler ang nakakakilala."

Tyler.

Bigla kong naalala isa-isa ang mga kaibigan ko. Damn, I miss my friends! Ngayon ko lang ito inamin sa sarili ko but I really do, kahit noon pa. They have been my comfort for years. It is just really hard to forget the people important to you, huh.

"Saan na nga pala iyon. Sila na ba ni Mhistle?"

"Manila. And yes, two years na sila ni Mhistle."

"Omg." What the effin' fuck. I knew it! Sila lang din ang magkakatuluyan!

My questions wasn't really serious kaya hindi ko masyadong inasahan ang isinagot ni Evans. So, sila na nga for real? As in for real?

"Isang taon pang nag-move on sa'yo ang gago." Tumawa siya.

"Shut it, jerk. I already knew then that he has a thing for Mhistle, hindi niya lang maamin. And yeah, siguro medyo may tama pa sa akin ng konti-- can't blame him, though.. but for all I know, may nararamdaman na siya kay Mhistle. I kind of smell it when we went to Sta. Ana. Distracted lang siya noon.. well, that was because of me bruh. " Pairap kong hinawi ang aking buhok.

Evans only laughed.

But, really, I knew Mhistle likes him! They liked each other.

Nakatulong pa yata ang pag-alis ko para maamin nila sa isa't-isa ang lihim nilang pagtingin. Ang dalawang iyon!

Dumating ang orders at kumain kami habang nagku-kwentuhan.

"So what's your plan?"

Nalungkot ako bigla. Oo nga pala, hindi pa nila ako pwedeng makita. Hindi pa nila ako makakausap. Pero paano iyon? Kung darating sila sa resort bukas, ibig sabihin malaki ang posibilidad na mahkita-kita nga kami.

Malamang! Sa hotel ka mismo nagta-trabaho. Sa tingin mo makakapagtago ka? My subconscious told me.

"I think I couldn't hide anymore."

"No, I'll just tell them there's a problem here. Sa kabilang resort nalang kami."

"What?" Nagulat ako roon.

"Or else they would see you."

Napakagat ako sa aking labi. "How about their reservations? I'm sure mayroon na, hindi na pwedeng mag-cancel."

"Don't worry. Ako na ang bahala roon. Magpapareserve nalang ako sa kabilang hotel para sa amin. It's not yet too late."

"Are you sure? Sayang naman yung binayad." Nag-aalinlangan kong tanong.

Nagtaas siya ng kilay. "I'm rich, Breaker."

Napairap tuloy ako. Nagawa pang magyabang ng loko.

"Don't talk to me kapag nasa resort tayo mamaya ha. And don't call me that way, I'm Beca, Evans."

"Fine."

"So, I won't see you tomorrow?" I asked.

"Yes, Beca." He grinned. Teasing me.

"You, scumbag hindi ka parin nagbabago!"

"Excuse me, we just met, miss."

Hinampas ko na ng handbag. Nakakabwisit!

"I'm so thankful that I left! My life without you was so peaceful, you know that? Can't imagine my life for almost four years that you were around." I rolled my eyes.

He's TerritorialTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon