Chapter 5

328 12 0
                                    

"How's school anak?" mommy asked and sipped on her tea cup.

"I was right mom, they have the best world class facilities." I answered remembering how amazed I was when I first laid my eyes on the main building.

"I heard of that too. Marami rin silang connections with universities in US and Europe. I think it's a great outlet for you anak." mungkahi ni mama.

It's too early to think of that. Grade 11 pa lang ako. And I'm sure I still have a long way to go.

"Yes, maraming foreigners actually, I even met an exchange student from Japan." masigla kong tugon.

I didn't saw Kano again! Sayang at hindi ko naitanong kung anong grade na ba sya. Malawak pa naman ang JMC mukhang mahihirapan akong mahagilap siya.

"Is that exchange studenta boy?" her brows shot up.

Mabilis akong umiling at nginuya ang kinakain para makasagot. Hindi talaga magandang pag usapan ang mga ganitong topic kapag nasa a
Hapag nabubulunan ako bigla o ano. I become uneasy.

"No! Her name is Kano Shimpo. Babae po." agap ko.

"Hmmm, may nagpaparamdam na ba sa'yo roon Vernice?" she asked again.

"Wala naman po mom." I smiled genuinely to show her that I'm not lying. Dahil kung meron man ikekwento ko naman yun sa kanya.

"Okey. Yung si Caleb classmate ba kayo?" hindi naman siya strikto pagdating kay Caleb so I guess she's cool with it.

Or just with Caleb and not with other boys dahil siya lang naman ang alam ni mommy na umaaligid na sa akin.

"Hindi po, nasa STEM-B siya."

Tumikhim si mommy at tinapos na ang breakfast niya. It's weekend kaya kami lang ang naiwan ngayon sa bahay dahil may business trip si daddy. Ako naman baka buong weekend lang din ako sa bahay dahil hindi ko naman hilig gumala.

I have few friends back in Holy Cross pero doon sila nagpatuloy ng Senior high schoool. Ako lang ang nag transfer. Mejo nahihiya na akong magyaya sa kanila ngayong magkaiba na kami ng school. Though we promised to keep in touch pero iba pa rin talaga.

May mga nakilala na naman ako sa mga kaklase ko pero halos lahat sila ay close na sa isa't isa kaya naa-out of place ako minsan.

"What you pulled to Troy's nephew isn't really a big deal to us Vernice. We just want you to enjoy your ate's wedding.  And we all know that was just for a game. Pero alam mo na,  Troy's relatives might... put a malice." banayad lang ang tono ni mommy pagkasabi noon pero halos hindi ako makahinga sa paghuhuromentado ng puso ko.

This was the first time she opened up about that! After the wedding,  it seems like they'd forgotten about it.  Walang sinuman sa pamilya ko ang naglakas loob na tuksuin ako o kaya ay pagalitan. I then realize that, that was really not a big deal for them after all. It's just a silly wedding game.
Tumango ako at hindi na sumagot pa. I'm waitiing for more. Parang may pinapahiwatig kasi siya or gustong iparating.

"May family dinner sa Menseng pa despidida party ni Ate Lily mo next week kasama ang whole relatives ni Troy. You should prepare hija." mommy reminded before standing up.

Mejo natigilan ako dahil ko imexpect iyon. Siguro ay matatagalan sila sa honeymoon nila at may padespidida pa talaga. I don't what to react remembering the last time.

Mommy said 'with whole relatives' so nandoon din si Yulo?! Shit. Sana nakalimutan na nila yung ginawa ko last wedding. Nakakahiya. Parang umaatras ang lalamunan ko na makikita ko uli ang relatives niya. That's why she opened up pala.

Blinding Lights [COMPLETED]Where stories live. Discover now