Chapter 21

190 5 1
                                    

"Nanood ka sa Sports and action kagabi?"

"Of course."

It was the first game on live television of Yulo. The season officially started last month. Ani ni Yulo magtatagal daw yun hanggang sa first semester.

And that would be 8 months from now before their summer vacation.

Ilang Linggo pa lang siyang umalis pero pakiramdam ko ilang buwan na kaming hindi nagkikita.

"Taray, sikat na ang boyfriend mo day baka makakita ng-"

"He's not like that!" asik ko kay Shaina.

I was glad I'm still classmates with her. I didn't have anyone except Shaina. Kaya ang saya ko nong nalamang magkaklase pa rin kami sa huling taon ko sa JMC.

Yes, I'm thinking of moving out from the city. Naisip ko sumunod kay Yulo. Hindi ko pa nakakausap ang parents ko tungkol dito. Ayoko kong biglain sila dahil alam kung iisipin nilang kaya ko gustong lumuwas ay para sundan si Yulo.

Which is half true, I guess. I want to be with him next year and the whole college year. I want to be there. To see him succeding first hand. And to guard him of course.

This may sound territorial. But I know girls around Yulo. Ganuon din naman siya sa mga lalake sa paligid ko pero mas matimbang lang talaga ang pangarap niya. And he trust me, a lot.

"Aysus, aminin mo na araw-araw mong chinicheck ang mga post niya!"

"Yeah? to check on him?" I answered.

"To check on girls sabihin mo!"

I rolled my eyes. Sige inaamin ko na. I became too paranoid sometimes. That's a national television! Talagang maraming makakapanood sa kanya.

And to think that he has this irresistable charisma and charm. I'm sure kung sino mang babae ang makakapanood ay makukuha agad ang atensyon.

My days we're quite unusual on JMC. For the first time,  sa pangarap kong paraalan ay nakaramdam ako ng lungkot. This school became our dating place too when we're still new.

Kaya sa halos lahat ng sulok ng campus ay naalala ko siya. Sometimes, I absentmindedly took the way to the court. Nasanay na kasi akong laging ganoon.

"Hi."

Yulo's husky voice greeted me. Mukhang kagigising niya lang. I glanced at the wall clock. It's already 8 am. Kadalasan ay nasa gym na siya sa mga oras na to. Pero dahil bukas na ang midterm exams nila ay pinagpahinga sila ng coach nila.

"Goodmorning!" I greeted all smiles.

"Morning."

He rubbed his eyes and adjusted his brightness. Magulo pa ang buhok niya. Gumalaw siya dahilan ng pagkadausdus ng comforted niya. It revealed his lean chest now and it kinda destructing me.

"Bakit di mo ako tinawagan kahapon?" I pouted infront of the camera.

"May training kami boung araw Verns, I'm sorry."

"So hindi man lang kayo nag break? Nagtanghalian ganon?"

"Hindi kasi kami pinayagan ni coach."

I sighed. Ito na iyong kinatatatakutan ko eh. Iyong magsisimula na siyang mawalan ng oras sa akin. Inaasahan ko na 'yun pero nakakapagtampo lang talaga.

"Okey." I sighed in defeated.

If he was with me right now, paniguradong lalambingin na niya ako. Pero paano ngayon yan, hindi na eepek sa kanya itong mga drama ko.

Blinding Lights [COMPLETED]Where stories live. Discover now