Blinding Lights [COMPLETED]

Chapter 14

"Gotcha."

Bumaling ako sa pinanggalingan ng boses. Bumungad sa akin ang habol habol pa ang hiningang si Yulo.

Pinasadahan ko ang kabuuan niya. Ngayon ko lang napansin na mas lol  siyang tumangkad sa sout na slacks. His white polo with violet facing and pocket seal on the left chest was well-ironed.

Iba iyon sa nakasanayan kong sout niyang basketball jersey o sweatpants. Mas ayos pala kung naka uniform siya. Mas pormal at mas nakaakit tingnan.

Really huh...

"Oh? Tapos ka na sa mga babae mo?" biro ko. But it doesn't turned out to be a joke parang may pait pa sa boses ko.

"Hindi ko nga iyon kilala eh."

Hindi ako sumagot. Umupo siya sa bermunda grass ilang metro muli ang layo sa akin. Parehas na kami ngayong naka indian seat habang dinadama ang maalat na simoy ng hangin. The fragments of steal infront was large and almost covering our 140 degree vision.

"Wala ka pang sinasabi sa 'kin tungkol sa....  pag-amin ko sa 'yo." panimula niya.

I remained my face infront. Ayaw ko siyang harapin lalo na't hindi ko alam kung makakayanan ko bang maging emotionless sa harap niya. Minsan kasi, tingin ko pa lang nangungusap niya. Iyon ang napapansin ng mga taong malapit sa akin.

"Hindi ko alam kung anong sasabihin. What could I get in return if I say something Yulo?"

Narinig ko siyang mabigat na sumighap. Base sa peripheral vision ko, hindi na siya nakatingin sa akin. Kinuha ko ang pagkakataon na iyon para sumulyap sa akin. I immediately withdraw it when he look back at me.

Ano ba 'yan!

"Anong ibig mong sabihin na kapalit?" naguguluhan niyang tanong.

The corner of my mouth rose. That was an innocent question. I was kind of disappoint when he didn't got what I mean. Kung bakit napangiti ako ng kunti ay dahil sa hindi ko inasahan ang kuryosidad niya. That's normal I think.

"Kung sasaya ba ako o masasaktan, iyong mga ganoong bagay. Hindi mo ba naisip iyon?"

"N-naisip... I'm sorry hindi ko inaasahan 'to."

"Why? Aren't you just fooling around?  Sino kaya ang nauna sa amin na bumigay sa 'yo?"

Ngayon ay naglakas na ako ng loob na tumingin sa kanya. His jaw dropped. Halatang halata ka Yulo. You think hindi ko alam na pinaglalaruan mo ako. All this time you were bugging me ay dahil may iba kang plano. You want to fall for you to include me on your long list of girls.

I shook my head. Ilang linggo pang naging magulo ang isip ko dahil sa mga bago at hindi maipangalan na nararamdaman. Tapos paglalaruan lang pala ako?

"Ano bang sinasabi mo Vernice? Anong iba? Wala akong-"

"What?! Wag mo nang ideny Yulo! I saw you with Kano! You even cut class just to met her! And yunh opening, everyone was rooting for the both of you. Hindi naman kayo ipapares kung walang namamagitan sa inyo diba? How could I express my feelings to you if you have  girls other than me?! How could I trust you... "

Mabilis kong binawi ang matalim kong titig sa kanya. Nakakabingin ang tambol ng puso ko at mahinang nanginingig ang katawan sa biglang pagsabog.

Napatutop ako ng bibig. What did I just said ?! Hindi ko na maibabalik iyon! Binigyan ko lang naman siya ng ideya tungkol sa nararamdam ko.

Tumingin ako sa kaliwa at lihim na pinalis ang namumuong luha. This is what I hate when I burst out my anger or frustrations. Naiiyak ako.

Bahagya ko siyang natulak noong lumapit siya ng ilang dangkal sa akin. Nakatukod ang kaliwang kamay niya malapit sa akin. Hindi siya natinag at mas lalo lang lumapit sa akin. I could feel his arms so near to me. At kahit hindi pa niya ako hinahawakan, libo libonh boltahe ng kuryente ang nanalatay sa sistema ko.