Chapter 4: Wrong

373 31 12
                                    

Rita's POV

After kong magbihis and prepared myself to sleep na, I charged my phone and when I turned it on, I got a lot of missed calls and messages from Paul. Puro apologies. Its time to buy a new sim card I guess.

I also received a txt from an unknown number:

"Rita, sorry sa ginawa ni Paul ha. Hayaan mo at ako na mismo ang magsusumbong sa mga magulang niya." -John

Good. Mabuting tao naman pala itong si John. Hindi ko na binasa lahat ng message ni Paul. Naiirita ako. Inaantok na rin ako sa kakaiyak ko kaya't natulog na lang ako.

---------

The next day when I woke up, nakita kong nandito pa si Ella sa kama niya, sleeping. But I heard a commotion down stairs. Ang ingay. Ano bang nangyayari?

I got up and nagising na rin si Ella.

"Ate anong nangyayari?!"

"I don't know. Just stay here."

Lumabas ako and sinilip ko kung ano ang nangyayari sa baba. I saw ate Michelle with her parents tita Melinda and tito Bryan. Mukhang nag-aaway ata sila.
Then daddy looked up and saw me.

"Rita! Bumaba ka dito!"

This is the first time na nasigawan ako ni daddy. First time din na mukhang galit ito sa akin. Nakita kong napahilamos ng mukha si ate Michelle. Tama. Hindi pa nga kami nagkakausap mula kagabi. Wala na. Katapusan ko na. Alam na ata ni daddy at mommy.

Bumaba ako with fear in my eyes and sobrang lakas na ng tibok ng puso ko. I-displease ko na lahat wag lang mga magulang ko. But kasalanan ko rin naman. I was careless. So careless. Pinipigilan ko ang sarili ko na umiyak.

"What happened last night?! Bakit umuwing lasing si Michelle at lalaki ang naghatid sa kanha at hindi ikaw?! Saan kayo galing kagabi?! How could you be so irresponsible Rita?!"

"Tito, walang kasalanan si Rita dito"
Ate Mitch butted in.

"Stop catching her fall Michelle. Explain yourself, Rita!"

"Dad nagyaya lang kasi ako kay ate mitch na lumabas. Nag inom kami parehas but medyo nalasing siya. A friend asked me to go somewhere else. Plano naman talaga dapat naming balikan si Ate Michelle kaso John texted me na hinatid niya na raw. Sorry ate Mitch ha. Tita, tito, I am sorry."

Nakita kong mangiyak-ngiyak si ate Michelle.

"That is the last time na lalabas kayo ng bar. Sa susunod dito na lang kayo sa bahay maglasing. Kahit ilang alak pa laklakin niyo basta dito kayo! Naiintindihan niyo?!"

"Yes dad I'm sorry it was my fault. Tito Bryan, Tita Melinda I am so sorry po ulit."

"Its ok. Now that we heard the whole story, naintindihan na namin. Just please next time wag mong iwan si Michelle lalo na if yun ang nangyari sa kanya."

"Yes tita I'm sorry. Dad, I'm sorry."

"Sige na Edgar, Cynthia, ok na naintindihan na namin. Aalis na kami. We'll just see you later in the office." Sabi ni tito Bryan.

Ate Michelle embraced me.

"I am so sorry, Rita. I will call you later usap tayo." She whispered.

I just nodded. After they left, I saw how disappointed mom and dad is. Kamusta na lang pag nalaman pa nila ang totoong nangyari. I decided to not tell the truth kasi aside sa takot ko, baka si Ate Michelle pa ang mapagalitan kasi kaibigan niya si Paul eh. Kakagraduate lang naman din niya.

"Tawagin mo na si Daniela ng maka kain na tayo." Sabi ni Daddy habang umuupo na sa may dinning table.

"Yes dad"

The CrossoverWhere stories live. Discover now