The Vampire King's Favorite

Chapter 16

"Tell me. What happened?"

Napapahid ako sa mga luha ko habang pigil-pigil ang mga hikbi ko. We are now inside the car pero hindi mawala-wala ang mabilis na kabog ng dibdib ko.

"I-i was wrong. It wasn't Sam..." Sambit ko at napatingin sakanya. "It was Lucy right?"

I should've known. Dapat inayos ko ang tanong ko sakanya kanina. Dapat kinlaro ko kung sino ang bampira sa mga kaibigan ko, pero hindi. Nagpadala ako sa hinala ko. Nagpadala ako sa pag-arte ni Lucy.

"I thought you knew..." Mahinang sambit ng bampira na mas ikinaiyak ko.

Akala ko rin... Akala ko rin alam ko pero hindi pala.

"We need to get back immediately."

Naging mabilis ang byahe namin at natuyo na rin ang mga luha ko. Agad na bumaba ako at mabilis na tumakbo papasok sa mansion. Jessica welcomed me with a bow.

"Where is she?" Salubong ko at hindi na siya hinayaang makabati.

Nangunot naman ang noo niya at napatingin saakin.

"You mean... Miss Lucy---l?"

Napatigil ako sa sinabi niya, pero kalaunan ay tumango rin. Have i heard it right? She said Lucille... It sounded like Lucille.

"She left minutes ago. Said she's already okay."

Mariin akong napapikit sa sinabi niya. Nagsimula nanamang maginit ang sulok ng mga mata ko.

Mabilis na tumakbo ako paakyat sa kwarto ko. I immediately looked for my phone at nakita iyon sa loob ng drawer. I opened it and saw multiple number of missed calls. Lahat galing kay Samantha.

Akmang tatawag palang sana ako sakanya nang mag-register nanaman sa screen ang pangalan niya. Agad na sinagot ko iyon at tinapat sa tenga ko.

["Thank God you answered---"]

"Are you okay?" Putol ko sa sinasabi niya.

Saglit namang tumahimik sa kabilang linya at napakagat ako sa daliri ko dahil don.

["Y-yes... Theia, I'm really sorry. What you saw earlier was a mistake. Hindi ko alam kung anong---"]

"It's okay. Nothing to be sorry. Tell me, where do you live?"

["Why?"] Nagtatakhang tanong niya.

Nagpalakad-lakad naman ako sa loob ng kwarto ko at hindi na mapakali.

"Just tell me... Please." Halos nagsusumamong sambit ko.

Agad naman siyang sumagot sa kabilang linya and I hate myself for being so ignorant... The place doesn't ring a bell. I don't know where it is. Pero kahit anong mangyari, pupuntahan ko siya.

"O-okay. Please lock the door, Sam." Sambit ko ulit at nagsimula nang humakbang palabas ng kwarto ko.

Mabilis na binuksan ko iyon at halos patakbong tinungo ang staircase ng bahay.

["Huh? Why? Theia, what's happening?"] Nagsimula na ring mataranta ang boses niya sa kabilang linya.

Agad na huminga ako nang malalim at pilit na pinakalma ang sarili ko habang pababa ng hagdan.

"Just do it, okay? And wait for me no matter what."

Agad ko nang ibinaba ang tawag kasabay ng tuluyang pagbaba ko sa hagdan. Bahagya pa akong nagulat nang makita ang asungot na nakatayo sa ibaba habang hawak-hawak pa rin ang susi ng kotse niya.

"Saan tayo?" Salubong na tanong niya.

Agad namang napangiti ako kahit na nag-iinit ang sulok ng mga mata ko. I am so thankful that i have him right now...