Chapter 20

2.6K 99 13
                                    

Amidst the crowd, I was like being pulled into my own world with him...

Pero hindi rin iyon nagtagal. I was pushed out of that world and found myself suddenly standing in the middle of this dark place.

Nakarinig ako ng mga tili ng mga babae sa paligid. Agad na nailayo ko ang ulo ko sa dibdib ng kasayaw ko at pilit na inaninag ang nangyayari sa paligid.

"What's happening?" Pabulong kong tanong sa sarili ko, pero mukhang narinig ng asungot.

"Stay close." Sambit niya.

But just when I was about to agree, isang kamay ang marahas na humablot sa braso ko. With it's grip, I'm sure na lalaki to. But the Vampire's arms were strongly wrapped around me, making it impossible to take me away from him.

Then there was light. But it's not the light that we needed. Ang kailangan namin, malakas na ilaw. Hindi dim lights.

Pero ayos na rin dahil nakikita ko na ang mga pigura ng mga tao sa paligid at nawala ang hawak saakin.

"You have to leave." Bulong ng bampira sa mismong tenga ko.

Bahagya akong kinilabutan sa tono ng boses niya. It sounded cold... Dangerously cold.

"But how bout you? And Sam?" Tanong ko.

He didn't answered but he did move. Still holding me close, humakbang siya na para bang klarong-klaro niya ang paligid. I really tried looking at the people's faces, pero hindi talaga nakakatulong ang dim lights na makita ang mukha nila.

And then he suddenly just grabbed some girl from the crowd.

"Get off me!"

Agad na nabosesan ko ang sigaw na iyon together with her scent filling my nose. But how did he knew that it was Samantha? Na para bang siguradong-sigurado siya na si Sam iyon?

"Stay together and proceed to the mansion. They're after you." Kalmadong sabi ng asungot.

Naramdaman ko ang pagbitaw niya sa bewang ko para lang hawakan ang kamay ko. He lifted my hand up and then placed someone else's hand in it. And I'm sure it was Sam's.

"But, how bout you?" Hindi ko napigilang angal.

The dark didn't even hide the smirk on his face. Napairap nalang ako kahit na kinakabahan na ako sa mga nangyayari.

"I'll be fine." And then he leaned and kissed me... On my cheeks. "Now go."

And in just a blink of an eye, nawala yung pigura niya sa harap ko. I tried looking around for him, but he's nowhere.

"Let's go, Tei." Sam said.

Napatango ako kahit na hindi ako sigurado kung nakikita niya ba. We started walking, trying to get out of the crowd.

Then I felt someone grabbing me on my arm, pero agad lang ding nawala sa isang iglap. The panicking people didn't help. Parang anytime, stampede will occur. I feel like suffocating.

Agad na hinigpitan ko ang hawak ko kay Sam at mas binilisan pa ang paghakbang. I started leading the way, using all my senses to avoid any hindrances.

Hindi nakatakas sa pakiramdam ko ang kakaibang presensya sa paligid. It's the same presence when we were attacked in my room... Is it them? Pero bakit iisa lang ang presensya nila? They all felt like Lucy... It's like, Lucy is everywhere. But how can that be?

I felt threat on my right side. Mabilis na hinanda ko ang sarili ko sa atake, pero kataka-takhang bigla nalang nawala iyon. I tried feeling it again, pero wala na talaga. Instead, there's a different one...

The Vampire King's FavoriteWhere stories live. Discover now