Chapter 29

2.3K 103 11
                                    

Later that night, we talked about so many things. And when I say many, that includes the plans that's been running inside my head.

Hindi talaga ako pumayag na umakyat sa kwarto ko hangga't hindi ko naaayos ang plano namin. I wouldn't waste a single time. They say that time is gold... And I strongly agree because every second, anything can happen to you. Either bad or good.

We've talked about my plans and the probabilities of succeeding. Masyado silang mga nega, kaya sa huli, wala akong ibang nagawa kundi singhalan sila at ituro nalang ang mga dapat nilang gawin.

All they have to do is cooperate... And I'll do the rest.

Kaya ito. Unlike yesterday, hindi na ako nagpa-late ngayon. Mas maaga pa nga eh.

Napatawa ako nang maisip na sobrang aga ko talagang nambulabog ng bahay ng iba. But it was all for the better naman. Kaya, no worries.

Ilang segundo ko pang kinausap ang sarili ko sa salamin at muling inisip ang plano ko bago tuluyang makuntento. After that, mabilis na akong lumabas ng kwarto.

Just when I stepped out of my room's door, nakita ko naman ang asungot na ngayon ay mukhang papunta sana sa kwarto ko. He stiffed when he saw me exiting my room. And before he can even utter a single word, inunahan ko na siya.

As much as I don't like to talk to him, I don't have a choice. We live in one roof.

"Good morning. I'd still eat breakfast. Mauna ka na if gusto mo." At mabilis ko na siyang nilampasan.

I made my way towards the stair and went down smoothly. Agad na dumiretso ako sa kitchen at naabutan ko naman doon ang babaeng bampira na nagliligpit.

She arched an eyebrow as she saw me, pero inignora ko lang siya at dumiretso sa fridge. I then thought of something as my breakfast... Pero wala akong nagustuhan sa loob kaya isinara ko nalang ulit ang fridge at saglit na nag-isip.

Then suddenly, champorado just popped in my mind. Agad na napangiti ako. It's been awhile since I last ate champorado.

Agad na sinimulan ko ang paggawa ng breakfast ko. I was then looking for some real chocolate in the fridge when I couldn't find it.

I want to use dark chocolate in my champorado... I want to do some experimenting. Si Mommy kasi, she's using pure cocoa. I don't like that.

"Have you seen the chocolate?" Pagkausap ko kay Lucy na ikinataas ng kilay niya.

Maybe confused on why I'm talking to her right now. If only she knew how I wanted to wring her neck...

"You have eyes. Use it." Mataray na sambit niya at umalis na ng kitchen.

That made me smirk. Kinakausap ko pa nga lang siya eh... Pikon.

I searched again 'til I found it just right infront of my face. Ewan ko ba, hindi ko napansin kanina.

Nagkibit-balikat nalang ako at kinuha na iyon. I broke a piece and melted it together with the rice. Hinalo-halo ko pa iyon bago tikman.

In the end, I decided to just put the whole chocolate. I then left it for some more minutes before turning the stove off.

Agad na kumuha ako ng bowl at maingat na nilipat ang champorado ng lalagyan. I even found myself a crunched biscuit and I sprinkled it on top of the champorado. Hindi pa ako nakuntento at kumuha pa ako ng buong biscuit at pinorma iyon na parang bulaklak sa itaas.

At nang nakuntento na ako, ngiting-ngiting dinala ko na iyon sa dining table. Only to find the Vampire King sitting on his usual chair.

Nangunot ang noo ko pero tumuloy pa rin naman. Bahay niya naman to so he have all the rights to sit anywhere...

The Vampire King's FavoriteTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon