Chapter 43

2.1K 72 10
                                    

"Speak."

The three of them exchanged looks with each other. Tahimik naman akong naghihintay na may magsalita na sakanila.

Pero ilang segundo ang lumipas, wala pa ring nagsasalita.

I sighed. Slowly losing my patience.

Hindi pa ako nakakaget-over sa pagkawala ni Mitchell. Hindi pa humahaba ang pasensya ko. Hindi pa ako nakakapag-isip nang maayos. And I don't need any complicity right now. All I want is a simple word from them. A simple clarification.

"Just spill it... Please?" Malumanay na sambit ko at marahang napahilot sa sentido ko.

Mukha namang naawa na sila saakin dahil nakita kong bumukas na ang labi ni Uno.

"We were here because... Something happened in the city." Panimula niya.

Nanatili naman akong tahimik while waiting for the continuation.

"The wedding was called off. The King was nowhere to be found that day... The former King was furious, and so as Lucy." Dagdag ni Uno bago tumingin kay Dos.

My eyes then darted to Dos. Waiting for him to speak.

"They haunt him down. The next day, he was held captive by their Father. And we overheard Lucy's talk with her men..."

Nabitin ako sa sinabi niya. Pinakatitigan ko pa siya nang mas mariin pa at inudyok na magsalita pa, but he was hesitant.

My eyes then diverted to Tres. Mabilis siyang nag-iwas ng tingin kaya binalik ko nalang kay Uno ang paningin ko.

"Anong narinig niyo?" Mahinahong tanong ko.

Nagkatinginan pa silang tatlo. At sa huli, si Uno pa rin ang naglakas-loob na magsalita.

"She was giving orders... To execute your mate first... Then you."

Napahinga ako nang malalim dahil sa sinabi niya. Naikuyom ko pa ang kamao ko na kanina lang ay maayos na nakalapag sa hita ko. I even shut my eyes closed out of too much emotion.

"Naniniwala kasi siyang kaya siya hindi sinipot ng Hari ay dahil sayo. That's why she came out with that plan. And came the next day, the king was captured. Kaya nagmadali kami na pumunta rito. But I guess we arrived too late... We're sorry."

Napaisip ako sa sinabi niya.

Yes, dinalaw nga ako ng bampira nung gabi ng araw ng kasal nila... But it was just a quick visit. 5 minutes. Pagkatapos ay hindi ko na siya nakita ulit.

But I knew that time that something was going on with him. Something was off. Yun pala, may ginawa siyang kalokohan. Tinakasan niya ang kasal niya, leading us in this situation. Pinapasakit niya ang ulo ko. Dumagdag pa ang tanong ko sa ginawa ng mate ko...

Pinutol niya ang koneksyin naming dalawa... Why? For what reason? Hindi pwedeng mapunta sa wala ang ginawa niya... I need to know everything sooner. Time is ticking. I can't just sit here doing nothing.

Nakagat ko nalang ang ibabang labi ko dahil sa inis. And then I've made up my mind...

I'm not losing any other person.

Pagbabayarin ko pa ang asungot na iyon sa ibang paraan. Kung anong paraan, pag-iisipan ko pa.

I pushed myself up and all their eyes followed my movement. I then raised my forehead as I clench my jaw.

"Let's go."

Mabilis naman silang nagsitayuan kahit na puno ng pagtatakha ang mga mukha.

"Saan tayo?" Tres asked.

The Vampire King's FavoriteWhere stories live. Discover now