VERA

Final

Gözleri kilitlendi genç adamın. Karşısında ki kadını beyazlar içinde görmesi gözlerinin dolmasına sebep olmuştu.

Yutkundu.... Genç kızın güzelliği adamı adeta büyülemişti. Biran onu hakettiğinden bile şüphe etmişti.

Esma merdivenlerden birer birer inerken yüzünde  dünya'ya ışık saçacak bir gülümseme vardı. Elinde tuttuğu çiçekler kadar güzel yüzüne yayılan gülümseme kadar masumdu.

  Öyle güzeldi ki genç adamın gözünde, bugün ki heyecanı kaburgasını delip geçmeye sebep olacak gibiydi Amir'in.

Karşısına gelen kadınla bir kez daha yutkundu genç adam. Bağlı olan ellerini açarken genç kızın sıcacık ellerine uzandı. Büyülenen gözlerini sevdiğine dikmiş alnına bir buse kondurmuştu.

Amir ise Esma'yı büyülediğinden bir haberdi.. Genç kız ona bir kez daha aşık olmuştu. Üzerine oturan gömleği ve üzerini örten çeketi üzerinde kısursuz duruyordu..

Herkes vardı düğünlerinde. Okuldan arkadaşları uzaktan yakından akrabaları. En önemlisi canından çok sevdiği arkadaşları vardı. Mezun olduğu okulun müdürleri öğretmenleri herkes...

Genç kız ellerini saran sıcak ekler masalarına otururken tüm gözler onlar da onların gözleri ise birbirlerinde idi. Çok yakışmışlardı. Sanki bozuk bir yapbozun eksik bir parçasını tamamlayan onlar olmuş ortaya çıkan görüntü herkesi büyülemişti.

Heyecan, her ikisinin de bedenini sarmış bin türlü zorluktan geçen aşklarını gözler önüne sermişti.

Masalarına kırmızı önlüklü nikah memuru otururken derin bir nefes aldı Esma. Evlilik başka bir duyguydu.

Nikah memuru sözlerine başlarken Amir yanında ki kadının ellerini tutmuş gözlerine kilitlemilti genç kıza.

"Hakım kızı Esma Haıdar oğlu Amir'i eşin olarak kabul ediyormusun"

Nikah menurunun sorusuyla genç kız ona bakan adama gülümsedi. Ellerini sıkıca tutan adamın gözlerine bakarak.

"Evet!" demişti.

Salonda alkış sesi yükselirken Carla'dan

"Yürü be kızım!" sesi duyulmuş Salondakilerin gözü Lona'ya dönmüştü. Genç kız utanarak yerine otururken Carla genç kızın omzundan çekiştiriyordu.

"Haıdar oğlu Amir, Imran kızı Esma'yı eşin olarak kabul ediyormusun"

Amir'in kalp atışları hızlanırken

"Sonsuza kadar, Evet!" demişti.

Alkışlar yükselmiş bu sefer de Carla

"Ayağına bas! Ayağına bas!" diye bağırmaya başlamıştı.

Esma Carla'ya gülümserken nikah memurunun sesi duyuldu salon da.

"Ben de sizleri koca-karı ilân ediyorum"

"Gelini öpebilirsin"

Amir, Esma'nın ellerinden tutarken önce ellerini öptü. Gözlerini genç kıza çıkarırken alnını öpmüş Esma'ya sıkıca sarmıştı kollarını. Artık onun karısıydı. Her ne kadar daha önce imam nikahları kendi kültürlerine göre kıyılsa da şuan tamamen birbirlerine ait olmuşlardı. Amir hayatında ki en büyük boşluğu tamamlamış artık heran gözlerini süsleyecek bir eşe sahip olmuştu.

Esma eline evlilik cüzdanını alırken Lona yanında getirdiği gül yapraklarını Carla ile iki gence atmaya başlamış Lona bir yandan.

"Esma! Çiçeği bana doğru at tamam mı! Bak bana doğru!"