Chapter 27

2.4K 163 73
                                    

Chapter 27

Iniwan ko mag-isa ang lalaki sa loob ng resto. Dumiretso ako sa labas at tumabi kay Engineer Riaza na nakaupo sa bench na nasa gitna ng kahabaan ng Dotonbori.

"Ano'ng pinag-usapan ninyo?"

Mula sa restaurant na nasa harapan, inilipat ko ang tingin kay Engineer Riaza na katabi ko. Tinitigan ko lamang ito at ipinaramdam sa kaniya na wala akong balak sagutin ang kaniyang katanungan.

"Umamin ka na sa kaniya?" he asked again.

My forehead creased in confusion. "What are you saying?"

"It's really obvious that you like him. The suppressed smiles, the trembling knees whenever you're near him and the malicious gazes."

"Ano'ng pinagsasasabi mo?" natatawa kong tanong, kinakabahan.

"For the first time, ngayon ko lang nakita na nagkagusto ka sa lalaki," he smiled at me.

"What do you mean by that? Na sa babae lang ako nagkakagusto? I ain't tibo!" I rebuked.

"Sabi ng nanay mo cum laude ka!? Bakit ang bobo mo!?" nakangiwi niyang tanong, umiiling-iling pa.

I threw him my darkest glare.

"I mean, ngayon lang! Sige, I can prove right now that you really like Architect!"

"Go. How?"

He smirked as he looked in front. I looked in front, too, to see what he is looking at. My chest upraised in shock when I saw Architect Vidales. I immediately looked away when our gazes met. I'm kind of feeling guilty because of what I said to him earlier.

Wow, Sonya, I didn't know that you're that stupid marupok? Kanina mo lang siya kinompronta, naaawa ka na? Samantalang ilang beses ka ng nasaktan niyan?

"Tignan mo! Tignan mo! Nag-iwas ka ng tingin! Sabi na, eh! May gusto ka talaga!" he laughed.

"Shh! Lower your fucking voice! Baka marinig ka!" I whispered roughly.

Napatingin ako sa harapan at nakitang pumasok itong muli sa resto.

"Eh di inamin mo nga na gusto mo siya?" malisyoso niya akong nginitian.

"Oo! Gusto ko! Okay!? Huwag mong sabihin kahit kanino!" I admitted, uncomfortably looking away.

Goodness? What did I say earlier?

'Wala na akong pakialam'. 'Bahala ka na sa buhay mo'. Oh, hypocrite me.

This is the problem with me. I am so soft when it comes to him. Tapos siya? Wala.

What am I expecting, though? Na susuklian niya ang nararamdaman ko para sa kaniya? Hindi naman ganoon ang pagmamahal. Hindi ka dapat nanghihingi ng kapalit.

That's how it goes, right? Painful but true.

Four in the afternoon, the workers were already fixing their things, ready to go home. I went to Engineer Riaza who's typing on his cellphone sa dulong bahagi ng resto. I stopped walking when some of the workers bid goodbye.

"Ma'am! Mauuna na po kami!"

"Sige po! Ingat po kayo! Bye!" I waved my hand to them and continued walking.

After a few steps, I stopped walking, again. Halos malagutan ako ng hininga nang makita na nag-uusap ang dalawang lalaki. Si Rum ay tumatawa-tawa pa habang may sinasabing kung ano kay Vidales. Nang makita ako ay mas lalo itong tumawa.

"Rum!" I went to their side, almost running.

"Hmm?" he looked at me.

"A-Anong pinag-uusapan ninyo?" I glared at him. Baka mamaya ay ibinuking na niya ako!

His Cold Touch (Japan Series #1)Where stories live. Discover now