The painful truth (COMPLETED)

Chapter 35

Chapter 35

The painful truth 1

Nagising ako sa isang malakas na sampal sa aking kaliwang pisngi. Ramdam kong namanhid 'yon gusto kong hawakan pero parang nakatali ang aking mga kamay. I can't see anything. Ang sakit ng binti ko shit!

"Oh sa wakas at nagising na ang prinsesa" rinig kong sabi ng isang babaeng depungal, tinanggal niya ang nakatakip sa aking mata.

"Nabangungot ka ba?" natatawang tanong niya. Nanlilisik ang mata kong nakatingin sakaniya.

"How dare you! You're a fucking slut. Bakit ako nandito?!" sigaw ko.

Sinampal niya ulit ako. "Slut? really? I'm not slut! maswerte ka nga at hindi ka pa patay!" may kinuha pa siyang parang tubo at hinampas sa binti ko kung saan ako nabaril. Kingina!

"Aaaarghhh! Keingina ka! Bakit ba hindi mo na lang ako pinatay? pinapahirapan mo lang ang sarili mo" malamig kong sabi sakanya. Kinakabahan ako baka totohanin niya. Hindi niya ako sinagot umalis lang siya. Nilibot ko ang paningin ko wala akong makita kundi ang pintuan lang. Nagsimula na akong kabahan dahil baka walang magligtas sa'kin. Wala akong ginawa kundi umiyak lang hanggang sa makatulog ako nagising na lang ako sa pagtapik sa'kin.

"A-ate? What are you doing here?" kunot-noong tanong ko.

"Shhh, huwag kang maingay baka marinig tayo. Kaya mo pa bang maglakad?" nagaalalang tanong niya, umiling ako dahil ramdam ko pa rin na masakit ang kaliwang binti ko pero medyo kaya pa naman kung may alalay.

"Humawak ka sa'kin aalalayan kita" pagkatapos niyang alisin ang tali sa aking kamay at paa ay tinulungan niya akong tumayo. Gusto kong sumigaw dahil ang sakit talaga pero pinigilan ko baka marinig kami.

"Tatagan mo ang loob mo tiisin mo muna" naiiyak na sabi ni Ate.

Pagkalabas namin ay walang tao. Lumiko kami sa kanan sunod sa kaliwa. May nakita kaming bantay kaya nagtago kami sa malapit na kwarto. Pagkatapos naming maramdaman na wala na ay lumabas kami. Malapit na kami sa labas nakikita ko na ang liwanag ng biglang makarinig ako ng putok, natamaan si Ate sa kanang braso.

"A-ate...okay ka lang?" nanginginig ako. Kung wala sana akong tama ng bala sa binti ay kaya kong protektahan si Ate.

"Okay lang ako, mauna kana pilitin mo ang sarili mong tumayo. Ako na ang bahala sa sarili ko" sabi niya.

Gaya ng sabi niya ay pinilit kong maglakad kahit paika-ika na ako. Nakalabas na ako pero may pumutok nanaman na baril nagtago ako sa may pader.

"Lumabas ka diyan Latifah! kung matapang ka!" sigaw niya at nagpaputok ulit.

"Patakasin mo na lang ako!" namimilipit na ako sa sobrang sakit namamaga na ang binti ko.

"Ano ako tanga? alam mo bang mamamatay ka na sana sa harap ng bahay niyo hindi lang umepal ang isang lalaki. Patay kana rin sana sa party at sa hospital kaso may umepal ulit, gusto na kitang patayin pero naisip ko na mas maganda pala kung makita ka ng mahal mo sa buhay na mamatay para kwits" sabi niya. Kingina! siya yung nakita ko habang nasa tapat ako ng karinderya pati party at sa hospital? at anong kwits?

"Anong pinagsasabe mo? Wala akong kasalanan sa'yo" Hindi siya ang kilala kong Sofy, naninibago ako sakanya lalo na sa pananalita niya.

"Really wala? Naaalala mo na ba ang lahat? Yung araw na may birthday party sa America? Ang pagiging cold sayo ni Timothy? The accidennt? Naalala mo na ba?!" sigaw niya sa'kin at nagpaputok ng dalawang beses.

Nabigla ako sa sinabi niya. What is she talking about? Paano niya nalaman? ang tungkol sa birthday party? ang pagiging cold sa'kin ni Tim?

"What do you mean?" naguguluhan kong tanong. Kinakabahan ako sa sasabihin niya.

"Nevermind" natawang sabi niya.

"Tell me! paano mo nalaman ang lahat? sabihin mo sa'kin ang totoo!" sigaw ko.

"Masyado kang matapang kahit alam mo ng ikakasakit mo ay gusto mo pa rin na malaman. Okay, I'll tell you everything. Nakakatawa naman at ako pa mismo ang magsasabi sa'yo. Listen to me carefully, because of you nalungkot si Sofy ang pinakamamahal kong kapatid and because of you she died hindi sana mawawalan ng ina si Thalia. Masaya na sana ang buhay ng kapatid ko!" sigaw niya.

"W-wala akong alam sa pinagsasabi mo!" nanginginig na sigaw ko. Anong namatay? S-si Sofy? How come na namatay si Sofy eh siya naman si Sofy? Siya ang ina ni Thalia? Kaya pala medyo hawig ni Thalia si Sofy. Naiiyak ako na hindi ko maintindihan.

"Of course you don't know dahil mas inuna mo ang kalandian mo! alam mong gusto ni Sofy si Timothy pero nilandi mo! And about the party? I'm sorry dear it was my fault! hindi ko naman inaasahan na maniniwala agad si Timothy sa mga sinasabi ko. Kung alam mo lang kung pa'no siya nagwala nung malaman niyang niloloko mo siya "

Nalilito ako! Anong niloloko? Hindi ko siya niloko, I'm just drunk that night at ano? set up lang ang lahat? nagwala si Tim? kaya pala naging cold siya sa'kin after that party.

"Natahimik ka guilty ka girl?" nagpaputok siya. "That time na niyaya ko siyang uminom tinawagan ko ang kapatid ko dahil kailangan siya ni Timothy because of you kaya naglalasing siya and that day it was success!  may nangyare sa kanila at na buo si Thalia. Isn't it amazing?" natatawang sigaw niya.

Tuluyan na akong napaupo dahil hindi ko na kayang umupo lalong lalo na sa mga nalaman ko. P-paano nagawa sa'kin ni Sofy 'yon? Buong akala ko ay niloko ako ni Tim but the truth ay hindi siya. Ang tanga ko talaga bakit ba kasi hindi ko pinakinggan ang paliwanang ni Tim. Pero nalilito pa rin ako kung sino ang tinutukoy niyang Sofy. Napaiyak na ako ng sobra dahil sa mga nalaman ko. Gusto ko ng tumakas at pumunta sa hospital dahil hindi ko na talaga kaya ang sakit na nararamdaman ko.

Kailangan kong makaalis dito para humingi ng tawad sa lahat ng nagawa ko kay Tim. Tumakbo pa ako sa may damuhan hanggang sa mapunta ako sa may kalsada. Gumapang na ako dahil hindi ko na kaya buong akala ko ay makakatakas na ako pero hindi pa pala.

"I'm not yet done Latifah! matapang ka diba? Pakinggan mong mabuti ang sasabihin ko dahil ito na ang last na maririnig mo. Because of you my sister died, remember the accident? kung hindi ka sana umuwi ay hindi mamamatay si Sofy. Ang sasakyan na nakabunggo sayo ay ang sinasakyan ni Sofy. Kung hindi ka sana tanga na tumawid agad hindi sana siya mamamatay hindi sana nawalan ng ina si Thalia. Fuck you Latifah! Fuck your life!" nanggigigil na sigaw niya.

Nauubusan ako ng lakas dahil sa sinasabi niya. Napahinto ako sa mga huling nalaman ko, i-it was my fault after all. I want to delete my entire existence.Tama siya kasalanan ko kung bakit namatay si Sofy. Kasalanan ko kung bakit nawalan ng ina si Thalia. Fuck! akala ko ang panloloko ni Tim ang pinakamasakit 'yon pala ay ang dahilan ng pagkamatay ni Sofy at ako ang may kasalanan.

"Now, I'll give you 1 minute to run for your life" aniya tsaka pinaandar ang sasakyan.

Gumapang ako dahil sa binigay niyang minuto para tumakas kahit alam kong hindi ako makakatakas pero sinubukan ko pa rin na makalayo, nanghihina na ako.

"Run Latifah! run! You'll pay for my sister's life!" aniya tsaka pinaharurot na ang sasakyan papunta sa'kin.

I wish this was all a nightmare and wake up one day and everything's fine again. Sinubukan ko pa rin na gumapang kahit papuntang damuhan lang sana pero hindi ko na talaga kaya nakarinig pa akong putok ng baril and everything went black.