CHAPTER EIGHTEEN

178 3 0
                                    

EIGHTEEN
Downpour Of Tears


I've been staying at home for a week, at dahil ako naman ang boss ng club ko I'm free to leave for a moment, for sure Tanya will handle it for me for the mean time.

Bawal akong mastress and no extraneous activity for me. But I need to make sure that I'm healthy and fit. The doctors are keepjng an eye for me, halos sunod sunod ang check up ko to make sure I'm fine.

Hindi naman ako nahihirapan, and besides I'm only 3 months pregnant so hindi pa naman ganoon kalakihan ang tiyan ko. But they already warned me na kapag lumaki na ng tuluyan ang tiyan ko eh doon ko mararamdaman ang pagbabago sa katawan ko.

"Yes, I'm Ms. Letisha Odette Almanzares. I just want to check the reservation for five people...yes, okay. Thank you, we'll be there by 6:00 PM." Saad ko sa receptionist ng restaurant kung saan namin icecelebrate ang birthday ni Lucas.

I already told him about that, saad niya nga ay mas gusto niyang sana ay kami nalang muna ang mag celebrate dahil ayaw niyang palabasin ako ng bahay but I insist since I've been a lot on stresses lately at gusto ko rin namang lumabas labas.

I contacted Lucas, sumaglit muna siya sa opisina niya ngayon para may asikasuhin.

He doesn't really tell me what he is going to do at his office, I don't have to know about it so ayos lang naman na hindi niya na i-disclose saakin yon. Although I help him behind his back to make sure na hindi siya ganoong nagkakaroon ng hirap dahil nga sa nangyayari sa kumpanya nila.

["Hi baby? why are you calling me, may kailangan ka ba?]

"wala naman I just want to tell you that everything is set na, can you go home early? It's your birthday why are you working..." bahagyang hinaluan ko ng pagtatampo ag boses ko.

["Don't talk to me like that, gusto ko na tuloy umuwi at yakapin kayo. Sige na, uuwi na ako. I suddenly misses you.]

I chuckled. "sige na tapusin mo na ang trabaho mo para wala ka ng iisipin."

["okay, see you later."]

"okay, see you I lo---"

Hindi ko pa man natatapos ang sasabihin ko ay namatay na ang tawag sa kabilang linya. Nagkibit balikat nalang ako at ibinababa ko na ang phone sa side table ko. I looked for something to wear at inilabas ko na ang regalong binili ko para sa asawa ko noong nakaraan. I just picked a simple silver dress and heels. Mabilis lang akong naligo at saka naman nag bihis at nalagay ng light make up. I just want it simple dahil kami kami lang naman ang nandoon.

I looked at the clock and it's already 4:00 PM. I texted Lucas if he is on his way home, hindi naman kalayuan ang restaurant but I don't want to be stuck in traffic at mauna pa ang parents namin sa lugar na pinareserve ko.

Maya maya ay nag message si Lucas.

From: Lucas

Baby, can you go ahead first? I have an urgent meeting to attend. Magpahatid ka sa driver natin, don't drive alone okay?

To: Lucas

Okay sure, just text me kung papunta ka na. Magpapahatid nalang ako, see you I love you!

From: Lucas

Okay, I love you too.

Bumaba na ako ng maiayos ko ang buhok ko at maisuot ang heels ko. Tinawag ko ang driver namin para magpahatid and I sent a message to our parents that I'll be going on the venue. Papunta na rin daw sila, My mom told me that nag sabay sabay na sila para naman hindi na hassle sa kanila. Mabuti naman at hindi traffic at nakarating na ako. Halos magkasunod lang kami nina Mom and Dad, at ng Parents ni Lucas.

DOWNPOUR OF TEARS (The Elites' Series #1) [COMPLETED//Editing]Where stories live. Discover now