CHAPTER NINETEEN

197 3 0
                                    

NINETEEN
Downpour Of Tears


I eat my breakfast in silence, pansin ko na ang pagsulyap-sulyap ni Lucas saakin. I already told to myself na hindi ako magpapaapekto sa gusto ng babaeng yun saamin, o kung ano mang binabalak niya sa buhay niya.

Pero bakit hindi ko manlang maiwaglit sa isipan ko lahat ng pinagsasasabi niya kanina. Nang matapos kaming mag almusal ay nagpaalam muna ako na magpapahangin ng saglit sa garden namin. I just want to put my attention on other things.

"Isha?" I heard Lucas from inside, pagkalabas niya ay nakabihis na siya at handa ng pumasok sa opisina. He was about to gave me a kiss on the forehead pero inilayo ko ang sarili ko. I'm not in the mood all of a sudden. Bahagya siyang natigilan at saglit akong tinignan.

"Baby what's wrong?" malambing niyang tanong.

Umiling ako. "Sige na, I know you're busy. Pumasok ka na." napakunot ang noo niya, ipinalibot niya ang kamay niya sa bewang ko para yakapin ko. Bahagya siyang nakatungo at naman ay nakahalukipkip at nakatingin sa malayo.

"Hindi ako aalis hangga't hindi ka nagsasabi, babaliwalain ko na sana ang pagiging tahimik mo kanina. But I guess, there's something inside your mind that's bothering you. Sige na, sabihin mo na."

Nanatili akong tahimik at saka niya naman hinawakan ang magkabila kong pisngi at iniharap sakanya.

"Isha...dali na, I don't like you being silent."

I sighed before answering.

"saan ka ba talaga pumupunta noong mga nakaraang ginagabi ka ng uwi?" umpisa ko. He did not answer right away. Mas lalong lumalim ang pagiisip ko, I cannot read what's running through his mind right now and it bothers me.

"Saan pa ba eh di sa opisina, to be honest may problema ang company. And I need to focus on it, ayoko na nga sabihin pa sayo."

"And why not? I'm your wife and besides my parents are one of the share holders on your company it's my right to know, as well." sagot ko sakanya.

Alam ko naman na ang problemang iyon, but still I'm not convinced that he is only dealing with his company. Dahil gumagawa na ako ng paraan una ko pa lamang na malaman iyon, and I also checked everything as well, dahil nga hindi ako nagtatrabaho sa ngayon. Hindi ko pa rin naman pinababayaan ang kumpanya nila. And he still stayed up late at his office, and he doesn't do that anymore since we became in good terms.

Nakakapagtaka na, plus the fact that Louvelle keep on telling things on me. Ayoko mang magduda abut there's a part inside me na nababahala.

"I don't want to stress you, and besides it's my company Isha. I can handle it by myself, hindi mo na kailangan pang malaman ang lahat so don't worry." He explained.

"Do you really went on your office o sa iba ka pumupunta."

Naging seryoso ang mukha ng asawa ko.

"What are you trying to say Isha, diretsahin mo na nga lang ako. I don't want to make a misunderstanding with you." Aniya

"I know that you're company is doing well now, at wala ka na dapat pang pinagkakabalahan pa. Lucas, you're not suppose to work every now and then, lagi mo nalang idinadahilan ay nagkakaroon ka ng emergency meeting and all such of things about your company. And yesterday? Nasaan ka pa talaga bago ka pumunta saamin? Huh?" Saad ko.

Napasapo siya sa noo niya at napabuntong hininga and I know he's refraining himself to get pissed off, but yet his face remained calm.

"What now Isha, maayos lang tayo last night and now you're trying to say that I wasn't on my office at kung saan saan ako pumupunta tuwing ginagabi ako? tell me, si Louvelle ba ang may gawa nito kaya ka nagkakaganyan? What is she trying to say to you?" I smirked at him.

DOWNPOUR OF TEARS (The Elites' Series #1) [COMPLETED//Editing]Where stories live. Discover now