𝑵𝒐𝒕 𝑨𝒍𝒍𝒐𝒘𝒆𝒅 𝑻𝒐 𝑳𝒐𝒗𝒆 [𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆𝒅]

ခ်စ္ခြင့္မရွိ - 20

ZAWGYI

"Seok Jin...မသြားပါနဲ႔ ငါ့ကိုတစ္ေယာက္တည္း မထားခဲ့ပါနဲ႔ Andwel !!"

ေခၽြးသံတလံုးလံုးနဲ႔ အိပ္မက္ဆိုးေၾကာင့္ သူေငါက္ခနဲထထိုင္လိုက္သည္။
သူထထိုင္လိုက္ေတာ့ ခနၱာကိုယ္လႈပ္သြားတာေၾကာင့္ ဗိုက္က ေသနတ္ဒဏ္ရာက ဆစ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး
ေခါင္းေတြကလဲ တအားထိုးကိုက္လာ၏။

ေဆးနံ႔ေတြေၾကာင့္ ေဆးရံုေရာက္ေနမွန္း သူသိလိုက္သည္။
အခန္းထဲမွာေတာ့ သူတစ္ေယာက္ထဲသာ ရွိေန၏။
ၿပီးမွ သူသတိရတာက Seok Jin

"Seok Jin....."

Jung Kook Seok Jin ကိုရွာဖို႔ သူ႔လက္ေပၚက ေဆးပိုက္ေတြကို ျဖဳတ္ေနတုန္းမွာပဲ တံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္လာေသာ Tae Hyung နဲ႔ Nurse ေလးတစ္ဦး

"Yah..Jeon Jung Kook ဒါ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"

ေဆးပိုက္ေတြအတင္းျဖဳတ္ေနေသာ သူ႔ကို Tae Hyung အတင္းလွမ္းတားသည္။
Nurse ေလးကေတာ့ ဆရာဝန္သြားေခၚမယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြား၏။

"ငါ Seok Jin ကိုရွာရမယ္..သူ..သူဘယ္မွာလဲ Tae Hyung"

"ငါ ေျပာျပပါမယ္ ဒါေပမယ့္ ဆရာဝန္လာေအာင္ ေစာင့္လိုက္ပါဦး မင္းကို စမ္းသပ္ၿပီးတာနဲ႔ Jin Hyung ဆီ ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္"

Tae Hyung စကားကို အထြန္႔တက္ဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္လဲ Seok Jin ကို မေတြ႕ရမွာေၾကာင့္ သူၿငိမ္ေနလိုက္သည္။
ဆရာဝန္ကိုသာ ျမန္ျမန္လာၿပီး ျမန္ျမန္စမ္းသပ္ခိုင္းေန၏။

"ဒါနဲ႔ Tae Hyung..ငါ ေမ့ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ"

"၂ လ"

"ဘာ !! ၂...၂လ !! တကယ္ႀကီးလား အဲ့ေလာက္ေတာင္ ၾကာသြားတာလား"

"ဟုတ္တယ္ ဆရာဝန္ေတြက မင္းကို လက္ေလၽွာ့ဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားေနၾကတာ Jin Hyung မနည္းတားထားလို႔"

"Seok Jin က!! သူ...သူေရာ အေျခအေနဘယ္လိုလဲ"

"သူက သတိေမ့ၿပီး ႏွစ္ပတ္အၾကာမွ သတိရခဲ့တာ.. သူ သတိရတာနဲ႔ မင္းဆီအျမဲတမ္း လာလာေနတာ Jung Kook.. ဆရာဝန္ေတြ မင္းကို လက္ေလၽွာ့မယ္ေျပာေတာ့ သူ႔မွာ ဒူးေထာက္ငိုယိုၿပီး ေတာင္းပန္ခဲ့တာ..
ခုနေလးတင္မွ သူ႔အခန္းဆီျပန္သြားတာ။
Hyung ကမင္းအနားမွာပဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ရွိေနတာ Jeon Jung Kook"