𝑵𝒐𝒕 𝑨𝒍𝒍𝒐𝒘𝒆𝒅 𝑻𝒐 𝑳𝒐𝒗𝒆 [𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆𝒅]

ခ်စ္ခြင့္မရွိ - 24 (Final)

Zawgyi

Jung Kook ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေခါင္းသုတ္ရင္း ထြက္လာေတာ့ အခန္းထဲမွာ Seok Jin ကို ရွာေပမယ့္မေတြ႕။
သူလဲ pajama တစ္ထည္ကိုအျမန္ေကာက္စြတ္လိုက္ၿပီး Seok Jin ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ရမည္။

အခန္းထဲက ထြက္ဖို႔ပဲရွိေသး ဝရံတာမွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့အရိပ္ကေလးေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြရပ္တန္႔သြားသည္။

Wheelchair ေပၚက ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ည (၇) နာရီေလာက္ႀကီး ေအးစက္ေနတဲ့ ပင္လယ္ေလကို ေလညႇင္းခံေနေလရဲ႕။
ဝတ္ထားေတာ့ pajama ေလးတစ္ထည္သာ။

Jung Kook ကုတင္ေပၚက ေစာင္ေလးတစ္ထည္ကိုယူလိုက္ၿပီး

"မေအးဘူးလားကြာ...အျပင္ထြက္ထိုင္ေနတာ"

Seok Jin ေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ရင္း ေစာင္ေလးအားျခံဳေပးၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ Seok Jin မွာ ျပံဳးျပသည္။

"လွလို႔..ေတြ႕လား...ညဘက္ကမ္းေျခရဲ႕အလွက အေပၚကၾကယ္ေလးေတြနဲ႔အတူ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လွလိုက္သလဲ...လႈိင္းသံေလးေတြကလဲ ဂီတသံေလးေတြ နားေထာင္ေနရသလိုပဲ...
Kookie....ၾကယ္ေလးေတြက ေတာ္ေတာ္လွတယ္ေနာ္...ေႂကြက်သြားမွာေတာင္ ႏွေျမာလိုက္တာ",

ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေျပာေနတဲ့ Seok Jin ပံုေလးဟာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုတစ္ခုခုကို ေပ်ာက္ဆံုးမွာေၾကာက္ၿပီး ေျပာေနပံုေလးနဲ႔ တစ္ပံုစံထဲပင္။

"ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕အရမ္းလွတဲ့ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ မေႂကြက်ဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတယ္.."

"ဟင္....ဘယ္မွာလဲ အရမ္းလွတဲ့ ၾကယ္ေလး... ငါလဲၾကည့္မယ္ေလ"

"ငါအရမ္းသေဘာက်တဲ့ ၾကယ္ေလးပါ.."

"ငါ့ထက္ေတာင္ သေဘာက်တာလား... အဲ့ၾကယ္ေလးကို မနာလိုေတာင္ျဖစ္လာၿပီ...ဟြန္း"

"ဟား...ဟား...မနာလိုျဖစ္တယ္ေပါ့...
သိခ်င္လား ကိုယ့္ရဲ႕ၾကယ္ေလးကို"

"ျပၾကည့္ေလ..မင္းသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ၾကယ္ေလးဆိုေတာ့ အရမ္းလွမွာပဲ"

"ဟုတ္တယ္...အရမ္းလွတယ္....မင္းပဲေလ... ကိုယ္သိပ္ခ်စ္တဲ့ ၾကယ္ေလးက"

"ဟား...ဟား...သိသားပဲ မင္းဒီလိုေျပာေတာ့မယ္ ဆိုတာ..ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနၿပီ...ငါလဲ ဇာတ္ကားေတြၾကည့္၊ဝတၳဳေတြဖတ္ပါတယ္"