'Alçaktım' çünkü.
Sevdiği uğruna kendini karalayan bir alçak.
"Cevap vermiyorsun, yanına geliyorum."
Kapanan telefon ile gözlerimi kapattım. İşin ciddiyetini yeni anlıyordum.
Miray buraya geliyordu, hesap sormaya geliyordu. Gülümsedim. Yapabile...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
#İlk Defa
'Hiç yemek yemedim, müzik dinlemedim, yağmurun yağdığını görmedim. Ben, hiç yaşamadım. Karşımdasın, yanımdasın ilk defa yağmuru izliyorum. Birazdan ilk kahvaltımı edeceğim. Benim senden önce yaşadığım her şey anlamsızdı, her şeyi seninle yaşayacağım. İlk defa.'
Her olayın arka yüzü vardır. Olayın arka yüzünü öğrenmeden yaptığımız her hareket aslında o olayın sonuçlarına müdahaledir.
Öğrendiğim tek bir şey vardı: Bir hareketi, bir olayı, bir konuyu irdelemeden asla ona müdahalede bulunmayacaktım. Saçlarımı yolduracak olaylar yaşasam bile saçlardan kendime kurdele yapacak, güzel sonuçlar doğana kadar çıt çıkarmayacaktım.
Yaptığım hata sayısı her gün artıyor ve ben engel olamıyordum. Hatalara vesile olan davranışlarımdı, sonuçlarının güzel olacağını düşündüğüm davranışlar. Bana yanlış gelen davranışlar aslında doğruymuş. Sadece olayın derinine inmem ve olayın gerçekliğini öğrenmeden karışmamam gerekiyordu.
Babamın hapise girmesi boşunaydı, annemle babamın boşanması boşunaydı. Hepsi, hepsi benim olayın üst yüzeyini görüp derinine inmemden kaynaklanıyordu. Evet ben hemen olaya atlamış, kendimce çözümler üretmiş ama aslında olayın berbat bir duruma dönüşmesine yol açmıştım.
Siz hiç kendinizden nefret ettiniz mi? Kendi saçlarınızla kendinizi asmak , gözyaşlarınız ile kendinizi boğmak. Tırnaklarını teninize batırıp kan çıkartmak. Ben istedim, öğrendiklerimden sonra bunların hepsini istedim.
İstedim çünkü bir adamın özgürlüğünü elinden aldım, bir hiç uğruna. Özgürlüğünü aldığım kişi yabancı değil, babam. Beni bu günlere getiren babam, her daim arkamda duran babam.
Haklı olduğum yönlerde vardı, kendime göre haklı olduğum yönler. Bana anlatabilirlerdi, benden gizlemek yerine yanlış anlaşılmaya son verebilirlerdi.
Ayağıma çarpan taşa hızla vurdum, taş duvara çarpıp yere düştü. Ellerimi hırkamın cebine yerleştirdim, aklımda sürekli babamın anlattıkları dönerken derin bir nefes aldım.
Öyle düşünceler dönüyorduki kafamda, öyle şeyler düşüyorki aklıma hepsi kendi içimde intihara sebepti. Bedenimi yaşatacak, ruhumun ölümüne sebep olacak düşünceler.
Issız mahallenin, sessiz sokağında adımlarımı arşınlarken kafamı kaldırdım, gökyüzünü kaplamış siyah bulutlar, kalbimi de kaplamıştı. Cevabı alınmamış sorular vardı, cevabı hemen alınması gereken sorular.
Babama sorduğum sorunun cevabını almış, babamın yorgun yüzü ağlamama neden olmuştu. Anlattıklarından sonra benim yaptığım hata yine kötü bir olaya neden olmuştu. İhtiyar yaşında dört duvar arasında hapsedilmesine, belkide ömrünü orada sonlandırmasına ben neden olacaktım.
