'Alçaktım' çünkü.
Sevdiği uğruna kendini karalayan bir alçak.
"Cevap vermiyorsun, yanına geliyorum."
Kapanan telefon ile gözlerimi kapattım. İşin ciddiyetini yeni anlıyordum.
Miray buraya geliyordu, hesap sormaya geliyordu. Gülümsedim. Yapabile...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
#Masumiyetin Siyaha Bulanmış Hali
"Masum rolünü oynayanlar, masum olmayanları ifşa ettikleri için masumlardı. Fakat unuttukları bir şey vardı, her masum bir gün kendini siyaha boyardı."
Kalp atışımın hızlandığını hissettiğimde çektim, koluma bastırdığım bıçağı. Kan, kolumda boylu boyuna yol çizerken gülümsedim. İyi oluyordu; kolumdan akan kan, kalbimden akan kanı azaltıyordu. Kalbim acımasın diye, kolumu kanatmayı tercih ettim bende.
Hissettiğim acı, gülümsememe neden olmuştu. Dudaklarımı ısırıp kafamı kaldırdım, beyaz tavanda asılı olan ampulün kirliliğine güldüm.
"Sira iyi misin?"
Karan'ın sesi yaşadığım zevki böldüğünde suratımı buruşturdum. İyi, hoş çocuktu ama zevklerimi bölüyordu.
"Çıkıyorum."
Kapıyı açıp çıktığım zaman, pervaza yaslandığını gördüm. Son günlerde -yanımda olduğu süre zarfında- çokça endişelenmesi sinirlerimi bozmuştu. İnsanların hayatını etkilemek istemiyordum, kimsenin benim yüzümden hayatını kaçırmasını istemiyordum.
"Geç kaldın."
Tek kaşımı kaldırıp baktım.
"Tuvaletime de karış."
Dediğimle güldük, gözleri koluma kaydığında parlayan gözlerini yine endişe esir aldı.
"Kazağın kan olmuş, bir yere mi çarptın?"
Ondan birkaç adım geriye gittim, sırtım beyaz zemine çarptı.
"Evet çarptım yanlışlıkla, yaşadıklarımdan sonra dikkatsizim canım."
Son bir adımını attığında sinimde bitmişti, kolumu tuttu. Çekmeye çalışsam da çekememiştim, kolum ağrıyordu. Kestiğim yeri tutmuştu, hissettiğim acı ile gülümsedim.
Kazağımı yukarı doğru kaldırdığında, yüzünün şekli değişmişti. Sinirle kasılan yüzü, yutkunmama neden olmuştu. Benden uzaklaştı, çıktığım tuvalete girdi. Kapının hemen arkasına, yere bıraktığım bıçağı görmemesi için dua ediyordum.
"Cidden mi? Kendine zarar mı veriyordun?"
Acı çekiyormuş gibi, canı yanmış gibi çıkıyordu sesi. "Kalbimin acısı diniyor, tırnaklarım kırıldığında canım acımıştı ama bu kalbimin acısını da dindirmişti."
Tek solukta konuştuğum için soluklanma ihtiyacı hissettmiştim. Bıçağı yere bıraktı, yanıma geldiğinde ne yapacağını merakla izliyordum. Kolumu tutuğu gibi, kazağımın yukarı doğru çekilmiş kısmını yırttı.
