Wat Zou Ik Zonder Jou

Hoofdstuk 15.

'Dan moeten we nu nog even naar de Albert Cuypmarkt. Daar hebben ze de geheime kruiden.' Noussair droeg in zijn ene hand de tas van de Jumbo en hield Posie's hand met de andere vast.

'De geheime kruiden?'

'De kruiden die elk gerecht beter maakt.' Zijn gezicht straalde blijdschap uit.

'Kook je altijd Marokkaans?'

'Niet altijd ik ben gek op boerenkoolstamppot en poffertjes. Ik ben echt wel een beetje ingeburgerd hoor.' Noussair gaf Posie een knipoog.

'Ik zie het' gniffelde Posie. 'Maar het eerste gerecht dat je me gaat leren is wel Marokkaans.'

'Daar ben ik nou eenmaal het beste in.'

Ze sloegen een steeg in waarna de Albertcuyp markt in zicht kwam. Noussair zag vanaf het begin van de markt Hakim al bij één van de kraampjes staan. Hij mocht hem graag alleen hij wilde hem vandaag niet tegenkomen. Niet nu het net zo goed ging tussen hem en Posie. Het liefste wilde hij zich dan ook omdraaien maar Hakim zag hem al vanaf een afstand en riep luidkeels 'Noussieeee.'

Naast hem begon Posie te lachen terwijl ze verder naar hem toe liepen. Eenmaal daar begroette hij Hakim met een handdruk en een klopje op zijn schouder.

'Alles goed?'

'Ja uitstekend zelfs.' Noussair gaf Posie een kneepje in haar hand en lachte breed.

'Nou ik moet nog wel even bijkomen van die training van vanochtend hoor. Ik zweer je vanavond doe ik niets meer en morgen kan Erik ook het dak op-'

Noussair gaf Hakim een waarschuwende blik waarna hij direct stil viel. Opgelucht haalde hij adem. Dit was dus precies waar hij bang voor was geweest. Dat Hakim weer zijn mond voorbij praatte en dat Posie de link zou gaan leggen. Gelukkig had hij net op tijd kunnen ingrijpen.

'Posie dit is Hakim. Hakim, Posie' stelde hij de twee voor.

Posie glimlacht en schudde met haar vrije hand die van Hakim. 'Werk jij ook in de sportschool?'

'Sportschool?' Hakim wisselde een blik met Noussair, die hem op zijn beurt een ernstige blik terug zond.

'Nee, ik werk-'

De Marokkaan keek bedenkelijk naar boven waarna hij Posie na een aantal seconden weer aan keek.'

'Ik ben schrijver.'

'Echt? Wat leuk!' klonk Posie's stem enthousiast. 'Wat schrijf je? Romans? Thrillers?'

'Telefoon boeken. Mag jouw nummer er ook in?' Hakim knipoogde plagerig naar Posie waarna Noussair zijn ogen rolde.

'Je krijgt haar nummer niet' antwoordde hij nors. Hij klemde zijn hand nog wat steviger om die van haar.

'Niet meteen zo vijandig Mazraoui. Wij zijn toch maatjes, die delen toch alles?' Hakim probeerde Noussair op de kast te jagen wat hem duidelijk goed lukte.

'We gaan door' deelde Noussair mee waarna hij Posie mee trok.

'Doei Posie' lachte Hakim hen na waarna Posie nog even vlug zwaaide en zich vervolgens liet meetrekken door Noussair.

'Lijkt me wel een aardige jongen' zei Posie toen ze langs de eerste kraampjes liepen.

'Hij is nogal egoïstisch maar verder is hij wel oké.'

'Ben je altijd zo negatief over je vrienden?' Als iemand haar vroeg wat ze van Aya vond zou ze al haar goede eigenschappen eerst noemen.

'Als ze het telefoonnummer van het meisje dat ik leuk vind proberen te ontfutselen wel ja.'