Kernan's Point Of View
Hindi ko alam pero nanayo ang balahibo ko sa sinabi nya.
Napansin nya na hindi nako nakapagsalita sa sinabi nya kaya napatingin sya sakin.
"Bakit hindi kana nakapagsalita dyan? Nanigas kana sa boses ko?"
He asked smiling.
"Asa."
Sagot ko sa kanya at tinulak sya palayo sakin at tumalikod mula sa kanya.
Napapikit nalang ako.
Sobrang miss na miss ko na ang mga magulang ko. Kamusta na kaya sila? Nakakakain kaya sila ng tatlong beses sa isang araw?
Ilang buwan narin kasi akong nakatira dito sa bahay na'to, kaya wala nakong balita sa kanila.
Tinatanong ko si Treyton pero nagagalit sya sakin, everytime na magtatanong ako sa kanya tungkol sa mga magulang ko.
Napadilat ako ng maramdaman ko ang isang braso na nakayakap sa tiyan ko.
"Sleep, Mamaya maglalaro pa tayong dalawa."
Aniya habang nakapikit ang mga mata nya.
Napairap nalang ako. Kamanyakan talaga eh noh? Sya kaya ang pasukin ko? Ansakit na nga ang butas ko sa kanya eh.
Hapon na ng magising ako, Tiningnan ko si Treyton at natutulog parin sya.
Hindi ko maiwasan humanga sa kagwapuhan nya. Hinaplos ko pa ang mukha nito.
Napakagwapo nya pero napakamakasarili nya.
Bumangon nako mula sa kama namin at pumunta ng Cr para magbanyo. Naiihi na kasi ako.
Pagkatapos ko magbanyo ay bumalik na ako sa kwarto namin, sakto na kakagising lang pala nya.
Napatingin sya sakin.
"Bakit hindi mo ko ginising?"
Tanong nya at bumangon na mula sa kama.
"Bakit naman kita gigisingin? Hindi ka naman na bata."
Sagot ko sa kanya.
Napangisi naman sya sa sinabi ko.
"Hindi nako bata? Eh bakit pinapadede mo parin ako?"
Bigla ay namula ang mukha ko sa sinabi nya.
Lumakad sya palapit sakin at hinawakan ang pwet ko.
"Handa muna ang sarili mo para mamaya babe."
He said at lumabas na ng kwarto namin.
Ako naman ay nakatayo parin mula sa kinatatayuan ko. Feeling ko kasing pula ng mansanas ang pagmumukha ko ngayon dahil sa sinabi nya. Naiinis ako sa sarili ko, Bakit ba ako nag papadala sa mga ginagawa nya sakin?
~~**~~**~~**~~
"Bakit hindi mo pa ginagalaw yang pagkain mo?"
Seryoso ang mukha na tanong ni Treyton sakin habang kumakain kami ng dinner.
I looked at him.
"Namimiss ko na kasi sila papa."
Sabi ko at nagsimula ng tumulo ang luha na kanina ko pa pinipigilan lumabas.
Napailing sya sa sinabi ko.
"Namimiss mo pa ang tatay mo pagkatapos ka nyang ipambayad sakin?"
"Hindi nya ko pinambayad sa'yo, Ikaw ang humiling sa kanya na ako ang maging kabayaran ng utang nya."
Sagot ko sa sinabi nya.
Hindi ganun kasama ang Itay, alam ko na mahal nila ako, dahil ako lang ang nag iisa nilang anak.
"Oo, Ako nga. Pero kung talagang mahal ka nya, dapat wala ka dito ngayon sa tabi ko."
"Bakit ba kasi ako pa?"
Natawa sya sa sinabi ko kaya napatingin ako sa kanya.
"Manhid kaba? Hindi ba halata na gusto kita?"
Aniya at tumingin sakin ng diretso.
"Hindi ako bakla.."
Umiiling iling na sabi ko.
"Alam ko."
Sagot nya at hinawakan ang kamay ko na nakapatong sa ibabaw ng lamesa.
"Pero ako, handa akong maging bakla. makuha ko lang ang lalaking gusto ko."
Seryoso ang mukha na sabi nya.
Hindi, Hindi ko sya mahal.
Inalis ko ang kamay nya sa pagkakahawak mula sa kamay ko at tumayo na.
"Mauuna nako sa kwarto natin."
"Hindi kapa kumakain."
"Busog pa ko. Isa pa, Hindi ako mamamatay sa gutom. Pero ang hindi ko makita ang mga magulang ko, para mo narin akong pinapatay paunti unti."
Sagot ko sa kanya bago ko sya iniwan.
Vote and Comment if you like the story. Thanks.
