Kernan's Point Of View
Isang oras na ako dito sa kwarto pero wala paring pumapasok na Treyton. Ano kayang nangyari dun?
Teka.. Bakit ko ba sya inaalala eh galit nga ako sa kanya?
Napaharap ulit ako sa screen ng TV, Hindi naman maganda ang palabas na'to kaya pinatay ko nalang ang TV.
Kinuha ko ang remote na nasa tabi ko at inoff na ang TV sabay higa ulit sa kama.
Pagkahiga ko sa kama ay agad na kinuha ko ang kumot at binalot ang sarili ko.
Inaantok nako, matutulog na nga ko.
Sorry na, Kung nagalit ka
Di naman sinasadya
Kung may nasabi man ako
Init lang ng ulo
Pipilitin kong magbago, pangako sa iyo.
Napadilat ako ng mata at napabangon ako mula sa pagkakahiga. bumulaga sa akin si Treyton na nakatayo ngayon sa may pintuan. Kumakanta sya habang nag gigitara.
Bigla ay namula ang mukha ko sa ginawa sya. Kinakantahan nya ba ko?
Hindi ko alam na marunong sya mag gitara at kumakanta pala sya. Maganda rin ang boses nya. Mababa at buong buo.
Sorry na, Kung ako'y medyo tanga
Hindi ako nag iisip, nauuna ang galit
Sorry na talaga sa aking nagawa
Tanggap ko na mali ako
Huwag sanang mag tampo
Sorry na...
Patuloy parin sya sa pagkanta hanggang sa nakatayo na sya ngayon sa harapan ko.
Totoo ba 'to? Ang Isang Treyton Authier nag sosorry sa akin?
"I'm sorry, Okay?"
Aniya pagkatapos sabay tingin sa akin. Inaabangan ang magiging sagot ko.
Ako naman ay tila napipi na sa kanyang ginawa. Hinarana nya ako? San nya naman natutunan yan?
Teka, Bakit parang kinikilig ako ngayon?
Stop it. Kernan, Lalaki ka at babae ang gusto mo.
"Anong ginagawa mo?"
I asked him.
"Hinaharana kita. Nagustuhan mo ba?"
"Ahm."
"Alam kong nagalit ka sa akin dahil sa ginawa ko sa mga magulang mo."
"Buti alam mo."
"Kaya nga heto na nga ko ngayon sa harapan mo at humihingi ng pagpapatawad mula sa'yo."
"Sa totoo lang, Hindi mo naman kailangan mag sorry sa akin."
"Ano?"
"Kasi slave mo lang naman ako diba? Parausan mo kapag nangangailangan ka."
"Hindi yan totoo."
"Pero yun ang nararamdaman ko."
Nagulat ako ng bigla ay lumapit sya sa akin at hinawakan ako sa aking mukha.
"Hayaan mo kong iparamdam ko sa'yo ngayong gabi ang nararamdaman ko."
Aniya habang nakatitig nh diretso sa mga mata ko.
Hindi ko alam kung anong sumagi sa isip ko at hinalikan ko sya sa kanyang labi.
Hinalikan nya rin ako pabalik habang dahan dahan na hinihiga nya ako sa aming kama.
"Kernan, Hindi kita pipilitin kung ayaw mo."
Aniya matapos ng aming halikan.
"Pano kung gusto ko?"
Sagot ko at muli syang hinalikan sa kanyang labi.
Ramdam ko ang pananabik sa kanya, Ilang gabi na din kasi naming hindi nagagawa ito.
At nung gabi na yun ay napuno ng ingay ang aming kwarto. Nung gabi rin na yun ay naramdaman ko na ang pagmamahal nya sa akin na sinasabi nya.
Nagising ako ng maramdaman kong may humahaplos sa mukha ko.
Nang idilat ko ang mga mata ko ay bumulaga sa akin si Treyton. Gising pa pala sya.
Napakaseryoso ng mukha nya habang hinahaplos ang mukha ko.
"Anong ginagawa mo?"
Tanong ko sa kanya.
He looked away.
"Ah, wala. Hindi lang ako makatulog."
Aniya.
"Napagod kaba sa ginawa natin?"
Pagbibiro ko.
Tumingin sya sakin at niyakap ako ng mahigpit. Kapwa kami walang suot ngayon at magkadikit ang aming mga katawan.
Ewan ko, pero parang wala kaming nararamdaman na ilang ngayon kahit sobrang lapit ng katawan namin sa isa't isa.
"Hindi. Kaya ko pa nga eh. Ano? Isang round pa?"
Nakangising sabi nya.
Malakas na sinuntok ko sya sa kanyang braso. Syempre, hindi naman sobrang lakas ng suntok na iyon.
"Napakahilig mo."
Natatawang sabi ko.
Pero inaamin ko, naramdaman ko nga ang pag mamahal nya sa akin kagabi habang inaangkin nya ko.
Napakagentle nya at tumitigil sya kapag nararamdaman nyang nasasaktan ako habang gumagalaw sya sa ibabaw ko.
Sorry naman, Anlaki kasi ng ano nya eh. Kaya nasasaktan parin ako hanggang ngayon.
"Anong oras na?"
I asked him. Magluluto na siguro ako ng breakfast namin.
"07:34 am na. Bakit?"
Napatayo ako mula sa kama ko kahit na alam kong wala akong saplot.
Hindi naman na ko nahihiya sa kanya pag nakikita nya kong nakahubad kasi ilang beses na naman nya tong nakita, ganun din naman ako sa kanya.
"Magluluto na'ko ng breakfast natin, tanghali na pala."
Bulalas ko.
Napatingin ako kay Treyton ng hilahin nya ako pahiga ulit sa kama namin at nilagay ang ulo ko sa kanyang dibdib.
"Mamaya kana magluto, di pa naman ako nagugutom eh."
Aniya habang nakaunan ako sa dibdib nya.
Napaikot ako ng mata. Pano naman ako? Nagrereklamo na ang mga alaga ko ngayon sa tiyan.
"Eh pano naman ako? Gutom nako eh."
"Parang gusto ko pa naman kumain ng itlog ngayon."
dagdag ko pang sabi.
Siguro mag luluto nalang ako ng scramble egg para sa breakfast namin. Tama.
Nabuo ang ngisi sa labi ni Treyton ng marinig nya ang sinabi ko.
"Meron akong itlog dito dalawa, di mo na kailangan lutuin."
Aniya habang nakangisi sa akin.
"Huh?"
Naguguluhan na sabi ko. Di ko sya gets.
Nagulat ako ng kunin nya ang kamay ko at nilagay iyon sa harapan nya. What the?
Bakit matigas parin ang bagay na yun?
Napapikit nalang ako ng magsalita sya ulit.
"Yan ang itlog na tinutukoy ko. Ano? Kakainin mo ba?"
Isang malakas na suntok sa braso ang natanggap nya mula sa akin. Sya naman ay tawa lamang ng tawa.
Ang lalaking 'to, Ang aga aga naglilibog na naman. Hmp.
