Episode 3
គីស្តាល់ : អោយឯងមានក្ដីសុខសិនចុះ តែកុំអោយដល់វេនយើងវិញណា ពេលនោះនាងនិងបានខ្ទាតចេញពីក្រុមហ៊ុននេះមិនខាន
ក្រោយពីឃើញរូបភាពស្និតស្នាលរវាងនាងតូចនិងរាងក្រាស់ធ្វើអោយទ្រូងរបស់ស្រីកញ្រ្ជោងនេះ ក្ដៅងំដូចគេយកភ្លើងដុតរោល រង់ចាំឱកាសល្អនិងចាត់ការសូហ្វៀរ៍ភ្លាមៗ
ក្រលែកមកមើលទឹកមុខរបស់នាងតូចវិញ គឺថាដូចគេយកទៅបាញ់ចោលយ៉ាងអញ្ចឹង ខឹងមុខឡើងក្រហមដូចប៉េងប៉ោះទៅហើយ បែបនេះទេដឹងទើបនាងមិនចូលចិត្ដស្និតស្នាលនិងគេ ព្រោះគេជាមនុស្សយល់តែចិត្ដខ្លួុនឯង ដូចអម្បាញ់មិញអញ្ចឹងអូសនាងមកទីងណាត់ទីងនែងតាមផ្លូវ ឥឡូវនៅមកបង្ខំអោយនាងញាំុអាហារជាមួយទៀត គួរអោយស្អប់បំផុតហើយ
ថេយ៉ុង : នៅមើលមុខបងអីទៀត? ម៉េចក៏មិនញាំុទៅ?
សូហ្វៀរ៍ : ក៏ប្រាប់ហើយថាមិនឃ្លាន តែក៏នៅតែអូសមកទៀត
នាងតូចនៅខឹងមិនទាន់បាត់នោះទេ មិនលួងនាងមធ្យមងំនៅបង្ខំអោយនាងញាំុបាយជាមួយគេទៀត
ថេយ៉ុង : ញាំុទៅណា ដើម្បីបង
សូហ្វៀរ៍ : មើលមាត់ខ្ញុំអោយច្បាស់ អត់ចង់
នាងបន្លឺឡើងថែមទាំងបញ្ចប់ឃ្លាចុងក្រោយ ឮៗហើយច្បាស់ៗពេញត្រចៀកគេបឹបតែម្ដង
ថេយ៉ុង : ចង់ញាំុខ្លួនឯងឬក៏ចង់អោយបងយកមាត់បងទំពាបញ្ចុកទើបអូនព្រមញាំុ?
គេមិនត្រឹមតែនិយាយនោះទេ តែថែមទាំងដួសបាយទំពាក្នុងមាត់ហើយឱនមករកនាងតូចទៀតផង
សូហ្វៀរ៍ : មិនបាច់ខ្ញុំញាំុខ្លួនឯងក៏បាន មនុស្សស្អីចូលចិត្ដតែបញ្ជា
នាងដួសបាយដាក់មាត់បណ្ដើរ រអ៊ូខ្សឹបៗលួចជេរគេបណ្ដើរ
ថេយ៉ុង : ទាល់តែធម៌ក្ដៅទើបព្រមញាំុ ហឹស
Skip...
Seoul Restaurant
លោកស្រីហាន : ឯងខ្ញុំនៅខាងនេះ!!!
គាត់បន្លឺឡើង ថែមទាំងបក់ដៃហៅអ្នកស្រីគីមអោយមករកគាត់
លោកស្រីគីម : សុំទោសណា ដែលយើងមកយឺត ឯងមកដល់យូរហើយមែនទេ?
