Chapter 40

1.4K 28 0
                                    

Chapter 40 

Mourning 

"Tell Ms. Kim that I need the design next week as soon as possible."  I said to my secretary after I arrive at the company. She nod at me so I just smile at her and enter my office pero hindi pa nga ako nakakaupo sa table ko tumunog na yung phone ko. 

"Hello." 

"Zaira Eirene, I miss you!." natawa na lang ako ng marinig ko yung boses ng tatlo sa kabilang linya. 

It's been 3 years. As soon as possible I left Philippines and go here in Korea and handle the Lee's branch here. Yun lang nag naisip kong gawin noon. I'm too broken and my family and friends saw it. Kaya kahit na nandito ako malayo sa kanila they are trying to comfort me. 

And my brother help me so much kahit na alam kong may pinagdadaanan din siya ako yung iniisip niya. I know he's also broken like me kasi kahit anong pagtatago niya sakin nun nakikita ko pa din. When I came here my brother stay here for a month kahit na may trabaho siya sa manila. Uuwi lang siya pag pumupunta dito sila mommy or minsan sila Raffy hindi nila ako hinahayaang mag isa. Scared that I will cry again just like before. 

Flashback 

It's been a week since Gray and I broke up at nagkulong lang ako sa kwarto ko. Not allowing anyone to talk to me. My family tried hard for me to go out of my room  pero hindii ko pa din ginagawa. I just cried here on my room. 

"Zai please, ikaw lang ang lang sa baba." hindi ko alam kong gaano na ba katagal si Raffy na nasa harap ko dahil tulala lang talaga ako. Thinking of my memories with Gray. Yun lang ang ginagawa ko iniisip lahat ng mga nangyari nung kami pa. 

"Zai, please." tumingin ako kay Raffy and I saw her crying. At that moment naisip ko sila lalo na yung mga pinsan ko at si Kuya. They don't want me to be like this. Ayaw nilang nakikita akong ganito. Raffy is crying in front of me kasi nasasaktan na siya sa pinagdadaanan ko. And I don't like that. I fix myself at sumama kay Raffy pababa nakita ko naman lahat sila nakatingin sakin ng makapasok kami sa dining area. My brother are looking at me with full of worry and Drake and Renzo come to me to give me a hug. They whisper something to me that make's me feel okay kahit papano

"You are our princess. A strong princess." Drake said kaya tumango lang ako. 

"Just always remember that we love you." Renzo said kaya hindi ko na napigilan pa ang sarili ko. I cried so hard in front of them. In front of my family. Naramdaman ko yung yakap nila sa'kin. I can feel their warm embrace to me

End of Flashback

And at that moment. Pinilit ko yung sarili ko na maging okay. Pinakita ko sa kanila na kaya ko na. Nung una hindi talaga nilang hinayaan na mag-isa ako dito akala nila hindi ko alam na may schedule sila kung sino yung makakasama ko. I find it funny at first but later on I feel thankful. 

"Zai, Kailan ka ba talaga uuwi?" narinig kong tanong ni Hannah sa kabilang linya. They are together may usapan silang hangout ngayon kaya tinawagan ako para daw parang kasama na ako. 

Love Me Then (Then Series #1)Where stories live. Discover now