TOPIA SERIES #1
"CASPER BLAZE! isinusumpa ko di na ako magkakagusto sayo ulit!"
Ashlynne Anne, isang babaeng ng stalk, na-baliw at nainlove pero bigo din sa huli.
Isinusumpa na ang pangalang Casper Blaze ay kailan man hinding-hindi na niya magugus...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Please..help my Mom" umiiyak na sabi ni Casper, tulala padin ako hanggang ngayon, parang kanina lang ang saya namin pero ganito din pala mangyayari in the end of the day.
"Penguin tahan na" sabi ko sakanya tsaka siya niyakap, niyakap niya din ako, umiiyak. "Hindi ko kaya Ash" .
"Kakayanin mo yan" kailangan kong maging matatag ngayon para sakanya, gagawin ko ang lahat hindi niya lang maramdaman na nag-iisa siya. "Andito lang ako" sabi ko sakanya at patuloy pa din siya sa pag-iyak.
Agad naman kaming napatingin sa kakalabas lang na doctor, nilapitan naman namin ito agad, "Doc? Is my wife okay?" para naman kaming nabunutan ng tinik ng tumango ang doctor.
"She is okay for now..she's stable but we need to admit him here at the hospital so that we can watch over her condition, because her illness is getting worse and I'm sorry to say this but she can go blind anytime...soon." bigla namang napaupo sa Casper sa sahig tsaka umiiyak. "You can visit her later if the room is okay." tumango naman ako,
"Thank you Doc" sabi ko nalang dahil hindi na sila nagsasalita.
Yung iyak ni Casper tahimik lang halatang kinikimkim lahat ng sakit. We all know silent crying is the most painful.
Tulala lang ang Dad niya na nakaupo, hindi ko alam kung anong gagawin ko ngayon, alam kong naranasan ko na to pero hindi ko alam paano ipawala ang sakit na hindi naman talaga kayang balewalain.
"Casper tara na pumasok na muna tayo at makausap ang Mom mo." sabi ko sakanya tsaka siya inalalayan patayo, hinawakan ko naman ang Dad niya kaya tumayo na din ito at sabay na kaming pumasok.
My tears also flowed when I saw her Mom lying on the bed ang himbing lang ng tulog niya, her face was just peaceful.
Nakikita ko sakanya ang mama ko pero yung mama ko, peaceful lang siyang natutulog hindi ko inakala na hindi na pala siya gigising. That was my first heart break, when my mom died.
Wasak na wasak ako ng mga panahong yon. No one knows how painful it is to lose a parent a bestfriend at alam ko yun yung nararamdaman ni Casper ngayon.
"Mom..please wag naman ganito oh?"
Lumapit naman ako ng makita kong gumising ang Mom niya, "Kamusta po ang pakiramdam niyo?" nag-aalala kong tanong but she just smiled.
"No more c-crying..please?" mahina niyang sabi, halata sa boses niya ang pagod. Niyakap naman siya agad ni Casper at ng Dad niya, nakatingin lang ako sakanila, ang sakit tignan.
"Honey..nag book na ako ng flight for tomorrow para makauwi na din tayo ng pilipinas at maipapagamot ka na talaga namin okay?" naiiyak na sabi ng Dad niya, ngumiti naman ang Mom niya tsaka tumango.
"Magiging okay ka diba?..I d-did some research at may gumagaling naman at isa ka doon diba Mom?..please say yes Mom please" hinawakan naman ng Mom niya ang kamay ni Casper tsaka ngumiti.
