TOPIA SERIES #1
"CASPER BLAZE! isinusumpa ko di na ako magkakagusto sayo ulit!"
Ashlynne Anne, isang babaeng ng stalk, na-baliw at nainlove pero bigo din sa huli.
Isinusumpa na ang pangalang Casper Blaze ay kailan man hinding-hindi na niya magugus...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"I promise? Remember?" he said while looking intently into my eyes.
Promises? Again.
"Ang kapal naman talaga ng mukha mo no?, to look at me in the eyes like that?..as if you did not leave and let go?!" naiiyak kong sabi.
Sobrang nasasaktan na ako ngayon parang bumabalik lahat ng damdamin at masasakit na ala-ala na matagal ko na sana'ng binaon.
Binaon na sana hindi na ma ala-ala pa.
"Ash...please just let me explain, lilinawin ko lahat ng pagkakamali ko, lahat ng nagawa kong mali...Ash please, I'm sorry." sabi niya sabay hawak sa kamay ko.
"And are you still really hoping that I will still believe in you? pagkatapos ng sampung taon Casper! babalik ka? Na parang walang nangyari? babalik ka na parang wala kang iniwan ng walang pasabi?!"
"I tried...I tried to call you, I tried to approach you, I tried to talk to you...but Ash I no longer have the courage na lumapit pa saiyo.
Bago ako pumunta sa New York ginawa ko lahat pero wala na akong mukhang maihaharap pa saiyo...simula ng tinalikuran kita no'ng a-araw na 'yon" he explained while sobbing.
"Akala ko ba mahal mo 'ko?...Akala ko ba i-importante ako? Huh? B-bakit?" umiiyak kong sabi, I punched him in the chest to release all the pain I feel right now.
"Bakit mo pa pinaramdam saakin na mahal mo 'ko kung iiwan mo din naman pala ako?..that day bakit mo 'ko iniwan kung talagang mahal mo 'ko? Alam mo naman na sobrang nasaktan lang ako nun Casper eh! Pero anong ginawa mo? puta...iniwan mo 'ko!" I shouted at him, he just kept listening and crying in front of me while looking into my eyes.
"Kinailangan ko lang naman ng pag-intindi mo nung araw na 'yon Ash..kakamatay lang na Mama ko hindi ko na alam kung ano pang mararamdaman ko nun, I thought you would understand me."
Understand him? That's bullshit.
Napakasakit pakinggan na sabihin niya sa harapan ko na hindi ko siya inintindi sa mga panahong kailangan niya ng pag-intindi.
"You thought I...would understand you?, ikaw ba?... kahit man lang katiting Casper inintindi mo ba ako nung araw na iyon?! Naiintindihan mo ba kung anong klaseng sakit bilang babae ang naramdaman ko nung araw na 'yon?
Kung pinili mo lang na manatili at hindi umalis ng araw na 'yon at kinausap ako..mapapatawad pa kita eh!..maiintindihan pa kita pero..puta Casper pagod na pagod na akong umintindi sayo!" I shouted.
Sabay hawi sa kamay niya tsaka pumasok na sa gate. Napasigaw pa ako at natumba dahil sa sakit ng matapilok ako dahil sa paglakad.
"Fuck heels!" sigaw ko.
"Huwag mo 'kong hahawakan!" sigaw ko sakanya ng maramdaman kong tutulungan niya na sana akong tumayo, hinubad ko naman ang heels ko at tinapon ito dahil sa inis tsaka nahihirapang tumayo.
