အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၂ ( ၁၃ - ၂၄ )

အခန္း ၁၃ : မင္းဆႏၵကိုျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ (3)

ခ်င္းက်ီအိုက္အေနနဲ႔ အိမ္အကူအေဒၚႀကီးေျပာသည့္ အေၾကာင္းေတြကို သိႏွင့္ၿပီးသားပင္ ။
သို့ေသာ္ ထိုသည္ကလည္း သူ႔အမွားမဟုတ္ပါေခ် ၊
အဖိုးသည္ သူမ ေျပာကတည္းက မယုံခဲ့လို့သာ ။
သူမ‌ ေျပာတာကိုသာယုံရင္ အိမ္အကူကိုသြားေမးမည္ မဟုတ္သလို တကယ္လို့ သူသာ အမွန္ကိုမေျဖဘူးဆိုရင္လည္း ဂူယူရွန္းကို တိုက္ရိုက္သြားေမးမွာ အေသအခ်ာ ။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သိသြားမွာက သိသြားမွာပင္.....

“အကုန္လုံး ၿပီးသြားတဲ့ကိစၥေတြ ျဖစ္သြားၿပီ ။ ေျပာမေနပါနဲ႔‌ေတာ့ ။ ေနာက္က်ေနၿပီ သြားနားလိုက္ပါ”

“ဒါဆို ...မိန္းကေလးလည္း နားပါေတာ့...... တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္”

ခ်င္းက်ီအိုက္ ဘာမွ ျပန္မေျပာျဖစ္ေတာ့ ။
ခဏအၾကာမွ ေျခသံၾကားလိုက္တာေၾကာင့္ အိမ္အကူထြက္သြားတာကို သိလိုက္ရ၏ ။

တိတ္ဆိတ္ျခင္းအတိ ျဖစ္ေနေသာ အိမ္ႀကီးထဲ ခ်င္းက်ီအိုက္ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ခဲ့ ။ ေခါင္းအုံးကို လက္ထဲပိုက္ကာ ထိုင္ေနရင္း ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ ေနရာတစ္ခုကို စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ ထိုေနာက္မွ အိပ္ယာက ထလိုက္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္းကို ဦးတည္လိုက္ေတာ့သည္..

ေျခလွမ္းတိုင္းက ေရြ႕လ်ားဖို့ ခက္ေနေသာေၾကာင့္ ‌ေရခ်ိဳးခန္းမ‌‌ေရာက္ခင္မွာပင္ သူမမွာ ေသလုနီးနီး ။

လြန္ခဲ့သည့္အခ်ိန္ပိုင္းက ထည့္ထားခဲ့သည့္ ေရေႏြးေတြကို ဂူယူရွန္းက သုံးမသြားတာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႔ ေရေႏြးေငြ႕တို့ကခပ္ေႏြးေႏြး ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေရမိုးခ်ိဳး သန္႔စင္လိုက္မုပင္ နာက်င္မႈေတြနဲ႔ ပင္ပန္းရမႈတို့က သက္သာသြားသေယာင္ ။

ေရေႏြးတို့ ေအးသြားသည္အထိ ၀င္စိမ္ေနၿပီးမွ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန သူမ ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္ ။ ဆံပင္တို့ကို ေျခာက္ေအာင္ သုတ္လိုက္ၿပီး သဘက္ကို ကိုယ္မွာပတ္ကာ ေလမူတ္စက္ကို ယူကာ မွန္ေရွ႕ထိုင္လိုက္သည္ ။ မွန္ထဲမွာ ျမင္ေနရသည့္ သူမပုံရိပ္ကို ၾကည့္ရင္း ဂူယူရွန္း အခန္းထဲက ထြက္မသြားခင္ ေျပာသြားသည့္ စကားကို ျပန္စဥ္းစားမိသည္ ....