My Princess

sᴄʀᴇᴇᴄʜ ᴀɴᴅ sʜᴏᴛ.

  Po jakichś dwóch godzinach siedzieliśmy na kanapie patrząc w czarny ekran telewizora. Nie chciało nam się go włączać, więc tak siedzieliśmy dopóki nie odezwał się JiSung.

- Yah*, hyungowie, co wy na to, aby pojechać do RenJuna i ChenLe? - zapytał patrząc na nas. Uśmiechnął się próbując nas przekonać. Razem z Markiem spojrzeliśmy na siebie.

- Innym razem pojedziemy - powiedział najstarszy. Park kiwnął głową i wyciągnął telefon z kieszeni zaczynając w coś grać. Wstałem z kanapy i poszedłem do kuchni mając w zamiarze coś ugotować. Byłem głodny, a założę się, że chłopaki również. Wyciągnąłem kilka rzeczy z lodówki i szafki, po czym zacząłem robić obiad.

Po skończonym gotowaniu nałożyłem nam wszystkim jedzenia na talerz i zacząłem zanosić do kuchni.

- Po sztućce idziecie sami - odparłem patrząc na nich, po czym wróciłem do pomieszczenia biorąc sztućce. Usiadłem przy stoliku i zacząłem jeść. Obydwoje wchodząc do kuchni zajęli miejsca przede mną i obok. JiSung grał, więc nie zwracał na nic uwagi oprócz jedzenia, a Mark zaczął jakiś byle jaki temat do rozmów ze mną.

Podczas posiłku usłyszeliśmy pisk i strzały na dworze. Cała nasza trójka spojrzała w stronę okna. Zmarszczyłem brwi, odłożyłem talerz i podszedłem do okna. Otworzyłem je na oścież. Rozglądnąłem się po dworze. Przed moimi oczami przeleciała strzała, przez co odsunalem się od okna. Zamknąłem je szybko i zasłoniłem.

- Co jest? - zapytał Mark ciągle na mnie patrząc. Odetchnąłem cicho starając się uspokoić bicie serca. Nieraz byłem w podobnych sytuacjach, ale gdyby trafiło to we mnie, to byłbym już martwy. Nie odpowiedziałem starszemu, bo nawet nie wiedziałem co. Ta krótka chwila narobiła mi teraz burzy w głowie i nie wiem, o czym mam myśleć. Podszedł do mnie JiSung kładąc rękę na moim ramieniu.

- Hyung, usiądź - powiedział. Nie mając zamiaru się sprzeciwiać usiadłem na swoim miejscu. Odchylilem głowę do tyłu zamykając oczy. Nie wiem, co to było, ale wystarczyło, żebym się domyślał, kogo był to pisk.