Chapter Twenty-Eight

655 28 3
                                    

Chapter 28

ASHLEY

“How come she's still alive!?” malakas na hiyaw ko na halos ika-paos ko. “You said you shooted her right in her head! Bakit humihinga pa siya until now? Bakit kasama niya parin ang asawa ko!?”

Ramon scratch his head, looks like he didn't know that she's still alive. “Eh Mam, sigurado po akong na-headshot ko 'yon, ewan ko lang po kung bakit buhay pa.. Baka po tinamaan ng himala?”

Napahilamos ako pagk'wan ay mahinang natawa, na kalaunan ay nauwi sa madamdaming paghalakhak. I don't know if I'm still sane right now, just how? I saw her with my own two eyes earlier, still alive!

“Are you serious?” I asked, malakas ko siyang hinampas ng bag ko bago tiningnan ng masama. “Miracle? Are you fucking with me right now? Kung ginawa mo lang ng maayos ang trabaho mo edi dapat pinaglalamayan na siya ngayon! In short, you're useless!”

“Mam, sigurado ako. Na-sargo ko 'yon eh, partida pa nga nakapikit isang mata ko.” sagot niya na tila ipinagyayabang pa ang nagawa.

This guy is just a waste of money, I just throw my money away by the time I ask him. Earlier when I saw Zamira in the hotel made me realize that I shouldn't go easy on her. Hindi lang dapat mga low class na kriminal ang bayaran ko para mapatumba siya, also not just that simple tactics.

But now I know that it will be too hard for me to reach her because of Diether, he's guarding her! Na-alarma na siya dahil sa pangyayari kaya paniguradong mas didikit siya sa babae na 'yon. Plus the truth that there's a possibility na mahuli ako as the mastermind, but that won't happen.

How? Simply because I'm going to kill Ramon now. No Ramon means, no harm for me.

Ang tao lang naman na ito ang nakaka-alam na gusto ko ng burahin sa mundo ang Zamira na 'yon.

“...kung bibigyan niyo ako ng pangalawang pagkakataon, lulupitan ko na. Kahit pusa na siyam ang buhay eh walang panama sa'kin kapag nag-seryoso na ako.” he smirked.

But hell, jokes on you asshole. As if naman na bibigyan pa kita ng pangalawang pagkakataon gayo'ng kalat na ang larawan mo. Yes, kanina bago ako pumunta dito ay nakita ko sa balita ang mukha niya, a sketch from the police and Zamira giving the details.

Soon they'll find him, at hindi ko hahayaan na pati ako ay madamay. Ano nalang ang magiging future ko sa kulungan? Argh.

“Right. That's right.” I smiled at him, in the back of my head I'm already planning on how to dispatch this guy right now. Well, I have a cutter in my bag, pero mahihirapan ako sa kaniya dahil malaki siya at malakas. One hit from him and I'm done!

“Magandang desisyon, Mam! Pagbubutihin ko na!” his smile widen and suddenly turn his back like a kid being shy, ugh! But hey, great timing!

Walang ingay kong dinukot ang cutter ko sa bag at binalot ng panyo saka ko dahan-dahang inilabas ang talim nito, it's quiet noisy so I really need to be careful.

“Hindi lang ho pala kayo maganda, Mam, understanding din. Nakakapagtaka tuloy kung bakit nakuha pa na ipagpalit kayo ng lalaking 'yon..” naiiling na aniya.

I tugged up my lips as soon as my eyes focused on his dirty nape, I'm planning to stab his nape. But wait, can I really do this? Can I really kill him? “Y-Yeah. But Ramon, what will you do if you got caught?” I asked gripping the handle of the cutter inside my bag.

My expression soften when he turned around to face me, now my luck is gone! “Wala akong sasabihin, Mam. Kahit anong gawin nilang pagpapa-amin hindi ko kayo ilalaglag.” he grin.

Eat My Banana [Book 2]✓Where stories live. Discover now