Every Ending (COMPLETED)

Kabanata 15

Kabanata 15

Right

"Pwede ka pa ba bukas?"

I looked at the time, it's around 5 o'clock.

We're now leaving since hapon na rin at may curfew pa si Eunice at Xian.

"Yeah," Paos na boses ang gamit niya ngayon. "Lunch time, I guess." He tilted his head a bit.

Sumulyap siya sa 'kin kaya naman agad akong nag-iwas ng tingin.

Nagliwanag ang mukha ni Suzy. Their talking about tomorrow, kung kailan ipagpapatuloy ang interview sa kanya. This time, we need to come on their land since doon nanggagaling ang iba nilang negosyo.We need to take a picture of it and of course us together with Gen. It is all required so we have no choice. I have no choice. Para sa grade.

So the next day, since lunch time pa kami magkikita-kita. I just come to church for our weekly mass together with Lola.

I was listening with father when Gen caught my eyes. He's with his grandfather again. I looked away and just listened to the father in front.

Maybe this is the reason why he decided na lunch time kami magkikita-kita. Para makapagsimba, I didn't expect that I'll see him here again, hindi ko kasi siya nakita nung isang linggo. Maybe he's busy at that time?

Tapos na ang misa at palabas na kami ngayon nang sinulyapan ko ulit siya sa harap. He's busy talking to someone when our eyes met. Nagpaalam siya sa kausap at naglakad papunta sa akin nang hindi tinatanggal ang tingin.

Because of that, I held my Lola's arm firmly and turned away.

Nagtatakang tinignan ako ni lola.

"B-bakit po?" Tanong ko nang matagal siyang nakatitig sa akin.

Nanliit ang mata niya. "Wala naman,"

I cleared my throat and didn't dare to say anything. Napasulyap ulit ako ng isang beses kay Gen na ngayon ay naharangan ng isang pamilyar na babae.

Who's that again?

Naalala ko na. It's the drunk woman named Sol! Iyong babae sa padespedida ni Saesar?

Nag-iwas ako ng tingin nang masulyapan ako ni Genesis. I arched my brow when I thought of something. Magkikita na naman pala kami mamaya.

"Anong oras kang aalis mamaya?" Si lola.

Nasa bahay na kami ngayon at kasalukuyang siyang nagluluto ng pananggalian.

"Mamayang konti po." I answered.

Suzy texts me and she said that they are on their way. So I'm expecting na malapit na sila.

Tumango si lola.

Nagtagal ang tingin ko sakanya habang nakaupo. I didn't say anything about of it. 'Yung pag-iinterview namin kay Gen. Sa tingin ko kasi ay hindi naman big deal ang bagay na 'yon. But if ever na magtanong siya, sasabihin ko naman ang totoo. As I said, it's not a big deal so what's the point of lying, right?

"Sige, pakainin mo na lang dito ang mga kaklase mo kung gano'n."

"May dala na man pong pagkain ang mga 'yon, la. Atsaka doon na lang daw po sila kakain sa pupuntahan namin."

"Eh, ikaw?"

"Dito na lang po ako kakain."

As I said, I just eat here. Mabilis lang din akong kumain dahil nagtext si Suzy na andyan na sila. Nakakahiya naman kung hihintayin pa nila ako.