အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၃ (၁၅-၂၀)

စာစဥ္ ၃၊ အခန္း ၁၅။  နက္ရွိုင္းတဲ့အခ်စ္နဲ႔ ဝမ္းနဲဖြယ္ ကံၾကမၼာ (5)

ငါတို့ အခုမွ ဂူအိမ္ေတာ္ကေန ထြက္လာတာ မဟုတ္ဘူးလား၊
ဘာလို့ ထပ္ၿပီး သြားမွာလဲ။

ေရွာင္းဝမ္ အေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန ဂူယူရွန္းကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္ ။

သူမ်က္ႏွာက တည္ၿငိမ္ေနေသာ္လည္း သူ သူဘာေတြေတြးေနလဲကို ဘယ္သူမ မသိၾကပါေခ် ။

ဂူ စံအိမ္ထဲ ဝင္လိုက္ခ်ိန္ လ်န္ေဒါ့ကူ၏ ကားရပ္ထားတာကို
ေရွာင္ဝမ္ လွမ္းျမင္လိုက္သည္ ။
တိုက္ဆိုင္လိုက္တာဟု ေျပာမလို့ ျပင္လိုက္မိရင္း
တစ္ခုခုကို သတိရသြားမိကာ ေျပာခါနီးဆဲဆဲ စကားေတြကို ျပန္မ်ိဳခ်လိုက္မိ၏ ။

မိန္းကေလး လ်န္ ရဲ့ ကားကိုေတြ႕ေတာ့ ရပ္ခိုင္းတယ္၊ 
အၾကာႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ ၊ မိန္းကေလး လ်န္ ထြြက္သြားေတာ့ ဂူအိမ္ေတာ္ကို ျပန္လိုက္လာတယ္ ။
မိန္းကေလး လ်န္ ဒီကို ျပန္လာမယ္ဆိုတာကို သခင္ေလးက ႀကိဳသိေနတာလား ။ ဒါေပမယ့္ သူက အျမဲတမ္း မိန္းကေလးကို မုန္းေနတာမဟုတ္ဘူးလား။

ေရွာင္ဝမ္ ေတြးၾကည့္ေလေလ ရွုပ္လာေလေလ ။

ဂူယူရွန္းသည္ ေဆးလိပ္ကို ထုတ္ေသာက္လိုက္ၿပီး ေရွာင္ဝမ္ကို ကားထဲက ေစာင့္ေနခိုင္းကာ တစ္ေယာက္ထဲ ထြက္သြားေလၿပီ ။

တံခါးမေခါက္ေနေတာ့ဘဲ အိမ္တံခါးေလာ့္ခ္နံပါတ္ကို ရိုက္ထည့္ကာ တံခါးဖြင့္လိုက္ၿပီး အိမ္ထဲ ၀င္လိုက္မိခ်ိန္ ။

"ဟုတ္တယ္ သူ စားပစ္လိုက္တာ နာနီက်န္း ခ်က္ေပးလိုက္တာေတြက သူ႔အႀကိဳက္ေတြခ်ည္းပဲ ဆိုေတာ့ အကုန္ကို စားပစ္ေတာ့တာပဲ၊ ကၽြန္မလဲ ၾကာၾကာေနမလို့ပါ ဒါေပမယ့္ ယူရွန္းက အစည္းအေဝးတက္စရာ ရွိေနေသးလို့ ဆက္ေနရင္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာ စိုးတာနဲ႔ ျပန္လာခဲ့တာ"

ထိုေတာ့မွ လမ္းေပၚမွာ လ်န္ေဒါ့ကူ လုပ္ခဲ့တာေတြကို နားလည္သြား၏ ။

အဖိုးကို ေန႔လည္စာ ယူသြားေပးမယ္ ေျပာခဲ့ေပမည့္ တစ္ကယ္လုပ္ဖို့ရာ စိတ္ကူးမရွိခဲ့ ။

ပိုၿပီး ယုတၱိရွိေအာင္ လမ္းမွာ တစ္ေယာက္ထဲ စားခဲ့ၿပီး ကားထဲ တစ္ေရးပါ အိပ္ခဲ့ၿပီးမွ ထမင္းခ်ိဳင့္ကို ျပန္ယူလာေပးျခင္း ။