camboy | kuroken

2.2

"kenma..." büyük eller, kenma'nın yanağını hafifçe okşadığında yüzündeki tebessüm tüm dünyalar onunmuş gibi genişlerken tam karşısında duran ela gözlerin içindeki yıldızları sayıyordu.

hafifçe yanağına yaslanan avuç içine doğru yüzünü eğdiğinde gözlerini kapattı, sıcak teninde huzurlu bir biçimde sakinleşmeyi denedi.

"kuroo..." bu sefer kendisi, karşısındaki adamın adını fısıldadı. devam edip ona bir şeyler söylemeyi denedi fakat dudaklarını bir daha açamadı.

kenma, göğsü sıkışarak uyandığında karanlık odanın içine baktı; tanıdık bir yüz, beline sarılı olan kolları aradı fakat hiçbir şey bulamadı.

son iki gündür olduğu gibi, gözyaşları tekrar yanaklarından akmaya başladığında yüzünü yastığa gömdü.

partinin üzerinden iki gün geçmişti fakat kuroo onu ne aramıştı ne de görmeye gelmişti. nerede olduğunu bilmiyordu bile fakat kenma, onu bulmaya çalışmadığından emindi. oysa oradan çıkıp gittiğinde ve nereye gideceğini bilmeden sokaklarda dolaştıktan sonra arkadaşı hinata'nın evine gelmiş olsa bile isteseydi onu bulabileceğinden emindi.

rüya gibi gelen haftaların sonunda eline geçen kalp kırıklığı ile başa çıkamıyordu. canı acıyordu ve kuroo'nun yanına dönmek istiyordu. her ne kadar canını yakmış olsa da ondan başkasına sığınamayacakmış gibi hissediyordu.

gözyaşlarına hıçkırıkları da eşlik ettiğinde, tüm o güzel günleri düşünmeden duramıyordu.

her ne kadar kuroo'nun yüzüne, ondan tiksindiğini söylese de gerçek ortadaydı ve her bir hücresiyle onu özlüyordu.

odanın kapısı açıldığında ve, turuncu kafalı arkadaşı odaya girdiğinde kenma kafasını kaldırıp ona bakmak için çok yorgundu.

hinata, kenma'nın hıçkıran vücuduna baktıktan sonra derin bir iç çekmiş ve yatağın yanına gidip oturmuştu.

arkadaşının bu durumu onu üzüyordu. onu ilk defa böyle görüyor, ilk defa acısına şahit oluyordu. oysa kenma onun gözünde hep kimseyi umursamadan yaşayan bir insandı fakat kuroo'ya karşı bu duruma gelmiş olmasını şaşırtıcı ve bir o kadar da içler acısı buluyordu.

"kenma, oikawa-san ile konuşmamı ister misin? belki de onu buraya getirebilir... bilmiyorum, yani geleceğinden eminim." hinata arkadaşının duyduğunu umarak konuştuğunda kenma, kafasını kaldırarak ona baktı.

"gelmek isteseydi çoktan oikawa'ya sorar ve gelirdi." iki gündür hıçkırmaktan acıyan boğazı ile sessizce konuştuğunda hinata iç çekti.

"çocuktan tiksindiğini söylemişsin, kenma. seninle konuşmak ve her şeyi anlatmak istemiş."

"ne anlatacak? her şeyi bildiği için benimle her gece yattığını mı? bunun ne gibi bir—"

"kenma. sen değil miydin sana olan bakışlarını anlatıp duran? seni mutlu ettiğini söylememiş miydin?" hinata onu susturarak belki de yıllardır ilk defa arkadaşına karşı kızdığında, kenma başını iki yana sallayarak tekrar yastığa gömüldü.

kimse anlamıyordu fakat, kenma'nın hissettiği şeyler çok farklıydı. neden bilmiyordu fakat dünyası başına yıkılmış gibiydi.

ilk defa biriyle olmuş, kim olduğunu unutarak zaman geçirmiş ve mutlu hissetmişti. fakat sonra, o kişinin her şeyi bildiğini öğrenince istemeden aklına gelen tek şey amacının diğerleri gibi olduğuydu.

üstelik arkadaşı sandığı oikawa da bundan haberdardı ve hatta kuroo'nun bütün arkadaşları bile bunu biliyordu. düşününce her şey tam bir hayal kırıklığıydı.

"istemiyorum." kenma gözyaşları arasında mırıldanarak gözlerini duvara diktiğinde ruhsuz bir şekilde çıkan sesiyle devam etti.

"shoyo... yarın gidip... evden eşyalarımı toplar mısın?"

"kenma, acele ediy—"

"lütfen." kenma, yaşlı gözlerini arkadaşına çevirdiğinde turuncu gözler sesli bir şekilde iç çektikten hemen sonra başını sallamıştı.

"ayrıca bir süre sende kalabilir miyim?" tekrar mırıldandığında, hinata onu tekrar onayladı.

ardından kenma tepki vermese de ona sıkıca sarıldıktan sonra, odadan çıkıp gitti.

kenma ise yastığın altından çıkardığı telefonunu eline alarak herhangi bir mesajın gelip gelmediğini kontrol etti.

fakat hiçbir şey yoktu.

—

kısa oldu fakat gün içinde bir bölüm daha atarak telafi edeceğim🤧💖

ayrıca düşüncelerinizi merak ediyorum o yüzden cevap verirseniz çok sevinirim🥺

sizce kenma mı haklı, kuroo mu haklı?