BÖLÜM 2

9.8K 440 207
                                    

Saçımda gezinen el ile gözlerimi açtım. Rüzgar abim yatağın kenarına oturmuş, beni izliyordu.

Rüzgar abim: Günaydın güzelim

Ben:  Günaydın abicim.

İkimiz de sustuk. Yatakta doğruldum. Abim elini yanağıma götürdü. Yanağımı sıkmaya başladı.

Rüzgar abim Uykunu aldın mı cadı?

Ben: Aldım aldım.

Rüzgar abim: Hadi o zaman. Aşağıda bekliyorum. Kahvaltıyı dışarıda yapalım.

Ben : Olur. Hemen geliyorum.

Dedim. Abim de gülerek odadan çıktı. Ben de kısa bir duşa girdim. Duştan çıktıktan sonra üzerime kısa kollu bir tişört altıma da her zamanki klasik bol pantolon giydim. Şikayetçi değilim çok rahat ama arada farklı giyinmek istiyorum. Tabi bu istekle kalıyor.

Saçımı da taradım ve tepeden sıkı bir şekilde topladım. Saçımı kurutmaya üşendim. Ne gerek var? Kendi kendine kurur.

Aşağıya indim. Abim koltukların birine oturmuştu. Beni görünce ayağa kalktı. Elinde olan telefonu cebine koydu sonra üzerime baktı. Daha sonra

Rüzgar abim: Hadi gidelim

Dedi. Kafamı salladım. Abim yanıma geldi. Elini saçıma götürdü. Sonra kaşlarını çattı.

Rüzgar abim: Daha kaç kere saçını ıslak bırakma diyeceğim!

Diyerek kızmaya başladı.

Ben: Ya abi ne olacak sanki. Kuru kendi kendine

Öyle bir bakış attı ki susmak zorunda kaldım. Kolunu belime sardı ve beni Ayaz abimin odasına götürdü. Bizim odalarımız en üst katta olduğu için en yakın odaya girmeye karar vermiş olmalı.

Beni yatağa oturttu.

Ben: Tamam abi. İki dakika bekle. Ben kurutur gelirim.

Gözlerimin içine baktı ve başını salladı. Ben de odama çıktım. Yatağımın karşısında olan makyaj masasına oturdum ve köşedeki dolaptan kurutma makinesini çıkarıp saçımı kurutmaya başladım.

Geçen 10 dakikanın ardından saçım tamamen kurumuştu. Saçımı toplamadım. Sadece şekil verdim ve aşağı indim. Abim kapıda beni bekliyordu.  Ben gelince beraber sonunda dışarı çıktık.

Kapının önündeki arabaya bindik.  Abim arabayı çalıştırmadan önce bana göz attı.

Rüzgar abim: Emniyet kemerini tak Selin.

Kafamı salladım ve emniyet kemerini taktım. Araba hareket etti.  Ben de kafamı cama yasladım. Tekrar uykum gelmişti.

Gözlerimi kapatmıştım ki arabanın içini dolduran müzik sesini duydum. Abimin bunu uyumamam için yaptığını biliyorum. Kafamı kaldırdım ve yola baktım.

Rüzgar abim: Canın sıkkın gibi?

Ben: Hayır. Uykum var sadece

Rüzgar abim: Gece dışarıda uyursan böyle olur. Bundan sonra dış kapıyı kilitleyeceğim. Hasta olacaksın yoksa.

Hiçbir şey söylemedim. Araba sonunda durdu. Şirketin yakınlarında bulunan tatlı bir kafe tarzı bir yerdi.

Arabadan indik. Abim yanıma geldi.  Beraber içeri girdik. Bizim girmemiz ile birlikte tüm çalışanların etrafımıza toplanması bir oldu.

ABİLERDonde viven las historias. Descúbrelo ahora