BÖLÜM 13

6.1K 385 287
                                    

&: Hayatta olmaz. Hemen üzerini değiştir!!

Yutkundum. Beni asla dışarı çıkarmazlar.

Ben: Ama abi, boyunu uzattik. Daha kısaydı.

Rüzgar abim Meriç abime döndü.

Rüzgar abim: Abi siz gidin. Biz evde kalalım.

Meriç abim hiçbir şey söylemedi. Rüzgar abim ceketini çıkardı ve kenara koydu.

Rüzgar abim: Hadi abim değiştir üzerini.

Diye sakince konuştu.

Ayaz abim: Sen kal abi. Biz gidiyoruz

Dedi. Oo şaşırdım.

Ayaz abim yanıma geldi. Elimi tuttu ve beni dışarı çıkardı.

Ayaz abim: Yanına ceket alsaydın güzelim. Üşürsün.

Ben: Arabada var abi. Abi? Poyraz nerede?

Ayaz abim: Bilmem. Son bir saattir görmüyorum.

Kafamı salladım. Evden Meriç abim ile Rüzgar abim de çıktı. Rüzgar abim gergin gözüküyordu. Meriç abim bana baktı ve güven verircesine gülümsedi.

Ayaz abim beni arabaların yanına götürdü. Kapımı açtı.

Ayaz abim: Buyrun hanımefendi.

Dedi ve eli ile arabayı isaret etti. Gülümsedim ve arabaya bindim.

Ben: Teşekkür ederim beyefendi.

Dedim abimi taklit ederek. İki arabayla gidecektik. Ben Ayaz abim ve Poyraz, Meriç abim ile Rüzgar abim .

Ama Poyraz yok. Telefonumu küçük çantamdan çıkardım ve Poyraz i aradım.

Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.

Ben: Abi telefonu kapalı.

Dedim endişe ile. Ayaz abim telefonunu aldı ve birilerini aradı. Nerede bu çocuk?

Telefonum çaldı. Arayan yabancı numaraydı. Telefonu açacağım anda elimden çekildi. Baktığında Ayaz abimin telefonu açtığını gördüm.

Ayaz abim: Oğlum neredesin sen?!

Poyraz olduğunu anladım ve rahatça nefes aldım.

Ayaz abim: Tamam, tamam geliyorum

Dedi ve telefonu bana verdi. Kendi telefonundan Meriç abimi aradı. Abime kısaca özet geçti. Sonra ara sokaklardan gitmeye başladık.

Sokakların birinde durduk. Sonra arka kapı açıldı. Poyraz bindi.

Ben: Neredeydin?

Poyraz: İşim vardı.

Dedi düz bir sesle.

Ben: Ne işi? Bir saattir yoksun.

Poyraz: Hadi gitmiyor muyuz?

Diye Ayaz abime hitaben konuştu. Ben de sustum ve yola baktım. Ayaz abim arabayı çalıştırdı. Salona gitmeye başladık.

Yaklaşık yirmi dakika boyunca kimse konuşmadı. Salona geldik. Ayaz abim bana baktı

Ayaz abim: Selin sen içeri gir. Biz birazdan geliriz.

ABİLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin