Bana baktı ve gülümsedi. Sonra arkama geçip askılığı yavaşça çıkarmaya başladı. Askılık sırtımı tamamen sarıyordu. Rahat değildi. Ama yapacak birşey de yoktu. Çıkardığında resmen nefes alıyordum.
Ben: Oh be. Sağol abi. Ben üzerimi değiştireyim.
Dedim ve odama gitmek için hareketlendim. En üst kattaydik. Yani benim ve Rüzgar abimin odasının olduğu katta.
Ali abim: Tek başına giyinebilecek misin?
Diyerek tek kaşı havada bana baktı. Endişeliydi. Ben de endişeliyim. Biraz düşündüm. Aslında duş almak istiyordum ama nasıl yapacağımı bilmiyordum. Sadece üzerimi değiştirsem yeter şimdilik. Akşam duş alırım.
Ben: Zaten rahat bir elbise giyeceğim. Halledebilirim.
Dedim ve odama girdim. Ali abim ile hastaneden çıkıp, eski eve gelmiştik. Buradan da alışveriş merkezine gidecektik. Neyse ki, birkaç kıyafetim burada vardı. Dolabın kapağını açtım ve içinden lacivert bir spor elbise aldım. Sol elim ile elbiseyi giydim. Sadece sağ kolumu geçirmek kalmıştı. Kolumu havaya kaldırmak istemiyorum. Çok acıyor zaten. Ama yapacak başka birşey de yok.
Kolumu havaya kaldırdım ve hızlıca elbiseyi giydim. Ağzımdan bir acı nidasi çıktı. Derin derin nefes almaya başladım. Çok acıyordu.
Kapımı çaldı
Ali abim: Selin, herşey yolunda mı?
Nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Canım acıyordu. Abime söylersem çok endiselenipdinlenmem gerektiğini söyleyecekti. Ağrılar gerçekten çok acıtıyordu ve beni yoruyordu.
Ben: İyiyim abi.
Dedim zaten kısa süre sonra acısı geçmişti. Elbisemi düzelttim ve aynanın karşısından yüzüme baktım. Saçlarımı en son Ali abim örmüştü. O zamandan beri taramamıştım. Elime tarağı aldım ve kapıyı açtım. Ali abim duvara yaslanmış beni bekliyordu. beni görünce yaslandığı duvardan ayrıldı. Tarak tuttuğum elimi kaldırdım ve abime gülerek konuştum
Ben: Abi, saçımı tarar misin?
Belki istemezdi. Zorunda da değildi zaten. Sessizliğinden de istemediği anlaşılıyordu. Sadece bana ve elimdeki tarağa bakıyordu. Havaya kaldırdığım kolumu indirdim. Yavaşça gülümsedim. Odama gidecekken abim konuştu.
