BÖLÜM 28

4.8K 315 153
                                    

# Selin hanım, Rüzgar Bey'in size şiddet uyguladığı haberler doğru mu?

Bunu duymamla olduğum yerde kaldım ve kaşlarımı çatarak bana soru soran kıza baktım. Bir yandan güvenlik görevlileri ve korumalar basın mensuplarını uzaklaştırmaya çalışıyordu.

Ben: Kim söyledi bunu?

#Anneniz Başak hanımın açıklaması.

Gülümsedim.

Ben: Annem bu aralar biraz rahatsız. Ne dediğini bilmiyor. Siz ona bakmayın. Abilerim ve benim aramda hiçbir sıkıntı yok. İyi günler.

Dedim. Ben konuşurken kimseden ses çıkmıyordu. Konuşmam bitince önümüze gelen arabaya bindik. Arabaya biner binmez  sinirlerim daha da gerildi. Salih abi sürücü koltuğundaydı. Bana bakıyordu. Gülümsedim. Ayrıca Poyraz da bana endişe ile bakıyordu.

Ben: Niye öyle bakıyorsunuz? Hadi Poyraz nereye gideceğiz?

Poyraz: Selin, emin misin?

Ben: Evet, hadi.

Dedim. Poyraz Salih abiye bir adres verdi. Ben de yol boyu Poyraz ile konuştum.

Şimdi susuyorum ama konuştuğum zaman çoğu şey yerle bir olacak. Bugünü mahvetmek istemiyorum.

Ayrıca şaşkınım. Bir anne nasıl böyle birşey söyler? Eğer evlenirsem ve çocuğum olursa ona asla böyle birşey yapmayacağım. Annem büyük bir ihtimalle sırtımda kırılan vazo olayını kullanmak istedi. Vazo demişken ben Rüzgar abimi uzun zamandır görmüyorum.

Ayaz abime de kırgınim. Misafirler geldiğince başımı kaldırdığımda o beni kurtaran ama hala adını bilmediğim çocuk ile göz göze gelmem ile birlikte Ayaz abim bana önüme dönmemi söylemişti. Buna kırıldım. Ayrıca kendimi bazen kukla gibi hissediyorum. Bu normal mi? Sanki abilerimin yönettiği bir kuklayım. Kıyafetlerim, saçım...

Saçım?! Saçım!! Evet evet saçım!

Uzun zamandır saçımı boyamayı istiyorum. Bence tam sırası. Tabi ki tamamen farklı renge değil. Sadece bir kısmı.

Ben: Salih abi, önce kuaföre gidebilir miyiz?

Salih abi: Tabi küçük hanım.

Poyraz bana tek kaşı havada baktı. Ona telefonumda bulduğum ilk modeli gösterdim.

Poyraz: Ciddi misin?

Kafamı salladım.

Poyraz: emin misin?

Tekrar kafamı salladım.

Poyraz: Ama abimler?

Ben: Ama ben istiyorum.

Poyraz: Peki sen bilirsin. Bence çok yakışacak.

Gülümsedim. Araba bir kuaförün önünde durdu. Ben ve Poyraz arabadan indik. Kuaföre girdik.  Kuaför fazla kalabalık değildi. Sadece Poyraz e şaşkınca bakıyorlardı. Hemen yanıma gelen kız bir bana bir de baktı.

Ben: Poyraz hadi sen dışarıda bekle.

Kafasını salladı ve çıktı. Ben de kıza istediğim modeli gösterdim. Beni bir koltuğa oturttu ve istediğim şeyler yapmaya başladı.

2 saat sonra.

Aradan geçen iki saatin ardından yepyeni bir ben olmuştum. Saçım omzumun da üstünde kesilmişti. Ortadan ikiye ayırdığım kişinin birkaç tutami da gri ve mor karışımı hatta parlak gri de olabilir renge boyanmıştı. Ben kendime çok yakıştırdım.

ABİLERWhere stories live. Discover now