The Lost City of Earwood

Lost City 13.

SNOW.

"Ano!?." Napasigaw ako sa gulat matapos marinig ang sinabi ng magandang dilag sa harapan ko, jusko naman!.

"Seryoso ka ba diyan sa sagot mo? Hindi mo alam? As in hindi talaga?." Pag uulit ko eh sa gusto ko ulit marinig ang sagot niya eh paki niyo? Baka kasi nagkamali lang ako ng rinig hindi pa naman ako nakapaglinis ng tenga ng isang linggo.

"Hindi." Ulit niya kaya agad ko siyang binatukan yung bonggang batok talaga, feeling close lang eh no? Bahala siya diyan basta bestfriend na kami even if she likes it or not!.

"Aray!." Daing niya at kinamot ang batok niya dahilan para agad akong napa peace sign sakaniya.

"Hehehe sorry. Ikaw naman kasi ei puro ka biro!." Sabi ko pa, hindi parin ako naniniwala na wala siyang alam dapat lang alam niya ang kaya niyang gawin kundi mapapahamak siya dito.

"Hindi ako nagbibiro, hindi ko talaga alam." Ilang segundo pa ako tumingin sa maganda niyang mukha bago ako napatampal ng noo ko.

"Lagot." Bulong ko sa hangin pero ramdam ko ang paglingon sakin ni astrid saken dahil sa sinabi ko.

"Paano ka nakapasok sa laro kung hindi mo alam ang kaya mong gawin?." Tanong ko sakaniya pero nagkibit balikat lamang siya at sandaling tumingin sakin.

"Dahil may kasama ako?." Patanong na sagot niya that makes me rolled my precious eyes omg!.

"Gaga ka talaga! Ewan ko sayo, diyan ka na nga ikukuha lang kita ng pagkain." Sabi ko sakaniya at dali-daling lumabas mula sa kwarto namin.

Pilosopo rin pala ang hayop, naglakad nalang ako palabas na nakabusangot ang mukha at dumeretso na sa canteen para umorder ng pagkain saka ako bumalik matapos ang ilang minuto.

Naabutan ko siyang nag aayos ng gamit niya kaya nilapag ko nalamang ang pagkain namin sa lamesa saka ko siya nilapitan.

"Mamaya mo na yan gawin kumain ka muna." Sabi ko sakaniya na agad naman niyang sinunod, i can saw a innocence in her eyes na parang bago lang talaga siya sa mga nakikita niya, seriously?! Saang lupalop naman kaya nanggaling ang babaeng to?.

"Pansin ko lang bakit iba ata ang level ng pagtatagalog niyo kesa sa mga nasa labas? I mean masyado silang makata pero kayo hindi naman." Tanong niya.

"Alam mo kasi tayo nag-aarala at tinuruan at sila naman hindi kaya ang mga taong nasa labas ng akademya ang mga taong nasanay na lamang sa pagiging makata but in our case nauuna lang tayo sakanila what i mean is tayo kasi tinuruan at sila naman ay hindi." Sagot ko sakaniya nakita ko kung pano siya napahina ng kain.

"Yan nga ang problema. Bakit kailangan pang ihati ang mga tao kung pwede namang paaralin nalang lahat ng tao dito diba? Hindi naman siguro basehan ang antas ng buhay ng bawat tao sa lugar nato, after all we all still humans anyway." Aniya pa, i can sense her sadness the way she said those words.

"Wala na tayong magagawa dahil sa mundo kung nasan tayo ngayon ay ang nakakataas ang masusunod." Malungkot na sabi ko, even though im educated naawa parin naman ako sa mga taong nasa labas ng akademya nato.

Bago pa siya magsalita ay may narinig kaming katok sa labas kaya ako na ang tumayo at pinagbuksan ng pinto ang kumakatok.

"Pinabibigay po kay ms, stoneheart." Ani ng lalaki na parang delivery.