အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၆ (၁-၈)

စာစဥ္ ၆၊ အခန္း ၁။ အေရးႀကီးဆုံးလူတစ္ေယာက္ (1)

ဂူယူရွန္း နိုးလာသည့္အခ်ိန္က ေန႔လည္ဘက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ လိုက္ကာကာမထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကေန တိုး၀င္ေနသည့္ ေနေရာင္က ဂူယူရွန္းမ်က္ႏွာေပၚ က်ေရာက္လို့ေနသည္ ။

မ်က္လုံးတို့ကို ဖြင့္ၾကည့္ဖို့ ႀကိဳးစားေပမည့္
ေပါက္ထြက္ေတာ့မတတ္ ကိုက္ခဲေနသည့္ ေခါင္းေၾကာင့္
မ်က္လုံးက ျပန္ျပန္ပိတ္သြားသည္ ။

အိပ္ရာေပၚ ထထိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္မွ ကုတင္ကို မွီကာ
မ်က္လုံးတို့ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖြင့္ရသည္ ။

အခန္းတစ္၀ိုက္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳံ႕ကာ ၾကည့္မိေတာ့
အိမ္ကို ေရာက္ေနသည္ပဲ ။

မေန႔ကအေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေတြးမိေတာ့
မေန႔က လ်န္ေဒါ့ကူရဲ့ ကားကို A အထက္တန္းေက်ာင္းနားမွာ ေတြ႕လိုက္တာေၾကာင့္ ဂူယူရွန္းစိတ္ထဲ ေတြးမိသည္က ..
"သူ ရာသီလာေနလို့ ေနမေကာင္းေနတာမဟုတ္ဘူးလား
ဘာလို့ အျပင္ေရာက္ေနပါလိမ့္"... ဟုပင္ ။

ထို့ေၾကာင့္လည္း ေတြ‌ေ၀ျခင္းမရွိပဲ သူမ ကားေနာက္မွာ
ေရွာင္၀မ့္ကို ကားရပ္ထားခိုင္းလိုက္ျခင္းပင္ ။

လ်န္ေဒါ့ကူက ကားထဲမွာေတာ့ မရွိေနတာေၾကာင့္
သူမ ျပန္လာမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ရင္း
ဂူယူရွန္း ကားအျပင္ကို ထြက္ကာ
ေဆးလိပ္ေသာက္ေနလိုက္သည္ ။

ေရွာင္၀မ့္ကို သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ သတိမထားမိပဲ
ျပန္လႊတ္လိုက္မိၿပီး ဂူယူရွန္းကေတာ့ သူမ ကားေပၚမွာ
တက္ထိုင္ကာ ညစာအတူစားဖို့ေတာင္ ေျပာခဲ့ေသးသည္ ။

ပုံမွန္ဆို သူမကို မေတြ႕ရဖို့ အျမဲေရွာင္တတ္သည္ကို
ဘာေၾကာင့္မ်ား ႐ုတ္တရက္ သူမကို
ေတြ႕ခ်င္သြားသည္လဲ မသိပါ ။

ဂူယူရွန္းဆိုတဲ့ငါကေတာ့ ႐ူးသြားၿပီ ထင္တယ္ ....

ဂူယူရွန္း ေခါင္းထဲက အေတြးေတြကို ေခါင္းခါကာ ဖယ္ထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ျခဳံထားတဲ့ေစာင္ကို ဖယ္ကာ
အိပ္ရာေပၚက ဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္ ။
မေန႔က တရားခံေတြကို ဖမ္းဖို့လုပ္ရင္း
ကိစၥေတြ ရွုပ္ေထြးသြားတာေၾကာင့္ ခ်င္းက်ီအိုက္ကို
ညစာပင္ လိုက္မေကၽြးနိုင္ခဲ့ပဲ သူမကို ျပန္ဖို့ေျပာလိုက္မိသည္ ။