"ၿငိမ္းတို႔ ေဘးကေသခ်ာသြား၊ ဒီလမ္းၾကားက ေမွာင္တယ္"
လင္းသည္ ေျပာလည္းေျပာရသည္။ လမ္းကိုလည္း သတိထားေနရသည္။ လူသုံးေယာက္သည္ တန္းစီကာလမ္းေလွ်ာက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ အခါ လင္းက ေက်ာ့က်ာ့ေဝႏွင့္ ၿငိမ္းၿငိမ္းကို အေရွ႕မွ ေလွ်ာက္ေစသည္။
"ဘယ္ ညာ ဘယ္ ညာ"
အသံၾကားရာသို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ အခါ အုတ္ခုံေပၚတြင္ ထိုင္ေနၾကေသာ လူအခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ လင္းသည္ စိတ္ရႈပ္ေထြးစြာျဖင့္ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ကာ ၾကည့္လိုက္သည္။
"ၿငိမ္းတို႔ ဒီဘက္ကိုလာ"
လမ္းမဘက္တြင္ လူမ်ားစည္ကားေနေသာ္လည္း အေဆာင္သို႔ ျပန္သည့္လမ္းၾကားသည္ အနည္းငယ္ေမွာင္ကာ လူသြားလူလာလည္း သိပ္မရွိေပ။
"ေဟ့ေကာင္ ခ်စ္စရာေလးေတြကြ ဟားဟား"
"ဘယ္သြားၾကမလို႔လဲ လိုက္ပို႔မယ္ေလ"
ေဘးတြင္ေထာင္ထားေသာ ပုလင္းမ်ား အရ ထိုသူတို႔သည္ မူးေနသည္ ဟု လင္းက ယူဆလိုက္သည္။
ထိုသို႔ေသာ ေနာက္ေျပာင္ျခင္းမ်ိဳးကို လင္းသည္ သည္းမခံႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္ ေဘးတြင္ရွိေသာ ၿငိမ္းၿငိမ္း တို႔ကို ငဲ့ကာ ျပႆနာကို ေရွာင္ရန္ ႀကိဳးစားလိုက္ရင္း လမ္းကို ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ရန္သာ သတိေပးလိုက္ေတာ့သည္။
လင္းတို႔က လမ္းကို သြက္သြက္ေလွ်ာက္လိုက္ေသာအခါ ထိုလူမ်ားအထဲမွ တစ္ေယာက္သည္ မတ္တပ္ရပ္ကာ လင္းတို႔၏ အေရွ႕သို႔ ေရာက္လာရင္း လမ္းကို ပိတ္ရပ္လိုက္သည္။
လင္းသည္ စိတ္ကို ထိန္းကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုလူအား စူးစူးရဲရဲ စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဖယ္"
သို႔ေသာ္ ထိုသူသည္ လက္ညႇိဳး တစ္ေခ်ာင္းကို ခါရမ္းရင္း လင္းတို႔ကို ရယ္ျပလာသည္။
ထို႔ေနာက္တြင္ အျခားသူမ်ားကပါ မတ္တပ္ရပ္လာၾကသည္။
"ညီမေလး"
ေျပာရင္းဆိုရင္းပင္ ထိုလူက ၿငိမ္းၿငိမ္းအနားသို႔ေရာက္လာၿပီး ႐ုတ္တရက္ လက္ကို ဆြဲကိုင္သည္။
