Zawgyi ❤️
ငိုမဲ့မဲ့႐ုပ္ကေလးႏွင့္ သူ႕ကိုမ႐ိုက္ေအာင္ လာခြၽဲေနေသာ အသားေဖြးေဖြးႏွင့္ ဝဝကစ္ကစ္ကေလးငယ္ေလးသည္ ခ်စ္စရာေကာင္းလွေသာ္ျငား သူစိတ္ေပ်ာ့သြား၍မျဖစ္ပါ။
ဒီကေလးဟာ ၾကာေလဆိုးေလ။
သုံးႏွစ္သားအ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ပင္ မူယာမာယာက မ်ားတတ္ေသးသည္။
လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ၿပီးလွ်င္ သူအ႐ိုက္မခံရေအာင္ ေခါင္းအစေျခအဆုံး Ageyoေတြ ထုတ္သုံးတတ္သည္။
ဒါနဲ႔ပဲ အျပစ္လြတ္ေပါင္းမ်ားလွၿပီ။ဒီတစ္ခါေတာ့ လုံးဝေမ်ာပါသြားလို႔မျဖစ္။
"ဘာမ႐ိုက္ပါနဲ႔လဲ..အိပ္ရာထဲမွာ တုတ္ခ်ိဳခ်ဥ္ေတြခိုးမစားပါနဲ႔လို႔ ငါမင္းကို ေျပာမထားဘူးလား"
"ဟုတ္ ေျပာရားပါတယ္ ဟင့္"
"ဒါဆို ဘာလို႔စားလဲ"
"ဒင္ဒင္ေလးက ႀကိဳက္တာကိုလို႔ အိစ္"
"တိတ္ ငါ့ကို လာခြၽဲဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔..ဒီတစ္ခါေတာ့ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ကို ဖင္ကိုနာနာေလး႐ိုက္ပစ္မယ္..ေနာက္တစ္ခါထပ္မလုပ္ရဲေအာင္"
"႐ိုက္နဲ႔ ႐ိုက္ရဝူးေလ အူးဝါး"
ႏႈတ္ခမ္းတလန္ ပန္းတလန္ႏွင့္ အာေခါင္ျခစ္၍ ၿပဲလန္ေအာင္ငိုျပေနေသာ သူ႕သားအသံကို ၾကားၿပီးသကာလ သက္ဆိုင္သူက အခန္းထဲမွ ကပ်ာကယာေျပးထြက္လာသည္။
"ကေလးကို မ႐ိုက္ပါနဲ႔"
"ခင္ဗ်ား ဘာမွဝင္မပါနဲ႔"
"ကေလးက ငယ္ငယ္ေလးပဲ႐ွိေသး.."
"တိတ္"
လက္ခ်င္းတြဲထားေသာ သားအဖႏွစ္ေယာက္က မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ကိုယ့္ပါးစပ္ကိုကိုယ္ လက္ကေလးႏွင့္ပိတ္လိုက္ၾကပုံမွာ တိုင္ပင္ညီထားၾကသလို တစ္ထပ္တည္း။
"ခင္ဗ်ားက အၿမဲတမ္း အဲလိုေ႐ွ႕ကေန ကာဆီးကာဆီးလုပ္ေနလို႔ ကေလးက ဆိုးေနတာ..ဒီတစ္ခါေတာ့မရဘူး ခင္ဗ်ားဖယ္ေန"
"သာဒင္ေလးကလည္းကြာ.."
သာဒင္က သူ႕ေ႐ွ႕က ကေလးႏွင့္အၿပိဳင္ လာခြၽဲျပေနေသာ ထိန္ညီးကို စိတ္ကုန္သလိုၾကည့္သည္။
YOU ARE READING
My DuDuDin ♡
Romance{Both Zg&Uni} အသေမခွီးရတောင် တစ်ချက်တော့ပြုံးမိဖို့ အာမခံပါတယ် ..💚 Start - { 11,8,2020 } End - { 25,11,2020 } အေသမခြီးရေတာင္ တစ္ခ်က္ေတာ့ျပဳံးမိဖို႔ အာမခံပါတယ္ ..💚
