The Burning Desire

Chapter 50

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng aking kwarto habang mayroong bitbit na meryenda sa isang tray. Kasunod ko ang isa sa aming house help na mayroon namang dalang inumin.

In front of me, I saw Jordan with Xanley, who is playing with his toys while on the floor.

I walked forward to the small table at doon ibinaba ang dalang pagkain. I looked at the bake goods that I made earlier. Mayroong chocolate cookies, banana loaf, at cake roon habang ang bitbit naman ni Manang ay orange juice at tubig.

Xanley rose his head to my direction. He smiled widely when his eyes made its way to the food infront of him.

"Mama!" Sigaw niya, tuluyang binaliwala ang laruan niya sa sahig.

I laugh at his cute reaction. Agad ding nawala ang ngiti ko ng makita na tinititigan ako ni Jordan.

I cleared my throat before pushing the long strands of my hair to the back of my ear.

Bumaling ako kay Xanley. "Do you want banana loaf?" Nakangiting tanong ko rito. Itinuro ko sa bata ang banana loaf.

Tumango siya at umupo na sa isang upuan sa kaniyang gilid.

Yumuko ako ng kaunti upang mahiwa ang isang slice ng banana loaf.

Umusod ako ng naramadaman ang presensya ni Jordan. True to my senses, he sat at the chair in front of my son, besides mine.

Napalunok ako bago bumaling sa aking anak na ngayo'y excited na nakatingin sa pagkain na nasa kaniyang harap.

"Don't eat too fast." Paalala ko sa kaniya.

Hindi ko alam kung narinig ba iyon ni Xanley dahil mabilis pa rin ang ginawa niyang pagkain. Napailing na lamang ako.

"How 'bout me? Won't you ask what I want?" Tumayo ang aking balahibo ng marinig ang boses ni Jordan sa aking gilid, mahina lamang iyon ngunit tama lamang upang marinig.

Namula ako. "Uh.." I nervously uttered. "A-ano ba ang gusto m-mo rito?" Hindi ko siya tinignan at pinagtuunan na lamang ng pansin ang pagkuha ng tinidor at isang maliit na platito.

Nang hindi siya sumagot ay ako na mismo ang naglagay ng isang slice ng banana loaf at chocolate cookies sa kaniyang platito.

I gestured the readied food to him, urging him to eat it.

Bahagyang tumaas ang kaniyang kilay habang tinitignan ang pagkain na inilagay ko sa kaniyang harapan.

"Ikaw?"

Napakunot ang aking noo. Nalilito kung ano ba ang tinutukoy niya.

He pointed at the baked goods in front of him. Agad akong napatango.

"Ah! I already ate earlier. Bago ako umakyat dito." Tipid kong sagot sa kaniya bago bumaling kay Xanley na masayang kinakain ang kaniyang banana loaf.

I think, it has already been a week since Jordan decided to visit the house for Xanley, to get to know his son.

Mula umaga hanggang gabi ay narito siya. Sa tingin ko ay nag file siya ng leave of absence. He is the CEO kaya wala naman sigurong problema sa hindi niya pagpunta sa kanilang kumpanya. Isa pa, sigurado ako na hindi naman niya pababayaan ang kanilang kumpanya.

Inside the week that Jordan has visited our home. We have not yet talked about our situation... Or rather, I have not yet talked to him. It's not that I do not have any plans to talk to him, mayroon naman, hindi lamang ako makahanap ng tamang tyempo upang kausapin siya, tsaka na lang siguro.

I made a small and fast glances to Jordan's direction, nasa gilid ko lang naman siya kaya hindi na ako nahirapan. I tried to look at his expression while he is eating the food that I made earlier.