Piece of the Past (Delfino Series #1)

CHAPTER 4

CHAPTER 4

"You okay?" ulit niya kaya napakurap ako madaling umayos ng tayo.

"A-ayos lang," nahihiyang sabi ko. I bit my lips in utmost shyness.

"Oh, anong nangyari?" tanong ni Marru, mukhang nakita niya ang pangyayari.

"Wala...ayos lang ako," tumikhim ako at pasimpleng tumingin kay Zach na nakatingin sa akin. "Si Rainier?"

"Nandito,"si Marru ang sumagot kaya matalim ko siyang tiningnan. He secretly laughed and looked at his serious cousin.

"Nailah was looking for you," aniya at tumango naman si Zach saka kami tinalikuran.

"Si Nailah.Bakit siya hinanap ni Nailah?" I asked Marru, which made him grin.

"Selos ka? Bakit, girlfriend ka ba?" aniya kaya nawala ang nakakunot kong noo at sinamaan siya ng tingin. "Tara na."

Sabay kaming pumasok doon sa room na pinasukan kanina ni Zach. As soon as we entered, the loud bang bombarded our eardrums. Halos puro lalaki ang nandoon at mukhang may pinagkaguluhan. They looked at us when we successfully entered the whole room.

"Hi, Rain,"bati nila kaya ngumiti nalang ako.

I saw Rainier at the corner of the room, looking so hot while sitting on the chair and he's looking at me. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang pagtaas ng kilay niya at pagsulyap sa gilid at mukhang alam ko na kung sino ang tinitingnan niya roon.

"Hmm?" sabi niya nang makalapit ako. Humigpit naman ang hawak ko sa strap ng aking bag.

"Sasabay ako kina Tuesday," sabi ko at tumango naman siya at may tiningnan sa likuran ko.

"I know. You texted me," aniya at tumango naman ako.

"Bakit mo ako pinapunta rito?"

Tumayo siya kaya umatras ako at pinagmasdan siya. May kinuha siya sa bag niya at ibinigay sa akin. My forehead creased when I noticed what it was.

"Bakit..."

"Pakidala pauwi," napakurap ako at napatitig sa mukha niya.

I wanted to protest but in the end, napabuntong hininga nalang ako. Gago siya, bakit niya ibinigay sa akin to. Anong akala niya sakin?

"Aalis na ako," nakangusong sabi ko saka siya tinalikuran at lumabas na.

I was pouting while walking in my cousin's direction. I saw them there, standing while waiting for my arrival.

"Anong sabi?" kuryusong sabi Tuesday at tiningnan pa ang hawak ko. "Damit? Ano to?"

"Gago kasi yun eh. Yaan niyo na yan. Tara na," hinila ko sila palabas ng gate.

We waited there for almost an hour before our driver's arrival. Mang Julius smiled at us. Minsan pumupunta rin kasi ako kina Tuesday kaya kilala ko na si Manong Julius.

"Idadaan ka ba sa inyo, hija?" tanong niya kaya tumango ako. "Hindi mo ba kasama ang kapatid mo?"

"May training pa po sila eh."

"Ganoon ba," aniya kaya tumango ako.

Nagkwentuhan lang kami sa byahe ng kung ano-ano. When we arrived at our house, I immediately got out of the car and bid my goodbye.

"Oh, hija, hindi ka sumabay kay Rainier?" salubong ni Tita Sarah na nagdidilig ng halaman.

I shook my head and I saw how her forehead creased. Mukhang hindi niya inaasahan kasi wala talaga akong pinapalampas na training. Ngayon lang. Ewan ko ba't wala ako sa mood para manood.