{{Unicode}}
ဒီနေ့ ကျိုးချန်ကောတို့ ခရီးကပြန်လာပြီး
အားယွမ်လေးကို အိမ်ပြန်ခေါ်သွားသည်။
အားယွမ်ကလည်း သားငယ်လေးလီယ်ိုနားမှာနေချင်သေးတယ်ဟုဆိုကာ ဂျီကျသွားပါသေးတယ်။
အဲ့တော့ ကျိုးချန်ကောက ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်း ဒီကိုလိုက်ပို့ပေးမယ်ဆ်ိုပြီး ချော့မော့ပြောကာမှ အိမ်ပြန်လိုက်သွားတော့တယ်။
Ring...Ring...
"ပြော....!!"
အမလေး ! လေသံကြီးကလည်း မာလိုက်တာ။ ခုထိစိတ်ဆိုးမပြေသေးဘူးထင်ပါရဲ့။
"စိတ်ဆိုးနေတုန်းပဲလား...?? တပတ်လောက်ရှိနေပြီလေ....စိတ်ဆိုးပြေပါတော့ အချစ်ရဲ့"
"စိတ်မရှည်တဲ့ လေသံနဲ့လာမပြောနဲ့...!!!
ဒီထက်ဆိုးသွားမယ်နော်"
"အားယိုးး...အဲလိုမပြောရဲပါဘူး...
ညင်ညင်သာသာလေးပြောပါ့မယ်ဗျာ"
"ဒါဆိုလဲပြော ! ဘာကိစ္စလဲ?"
ဘောက်ဆတ်ဆတ်နဲ့ စိတ်မရှည်သလို
ပြန်ပြောလာတဲ့ အချစ်ဝက်ပေါက်စကို
မမြင်ရပေမဲ့လည်း ဆွဲဆောင့်ပစ်ချင်စရာ။
"ကိုယ်တို့ final exam က ရှေ့လထဲမှာဖြေရမှာ...အဲဒါ အချစ်ဆီပြန်လာရတော့မယ်လို့ ပြောတာပါကွာ"
"အဟမ်း...တကယ်လား...ပြန်လာခါနီးပြီပေါ့"
"ဒါပေါ့ အချစ်ရဲ့...အဲဒါ အချစ်မပျော်ဘူးလားဟင်"
ဝမ်းသာအားရနဲ့ မေးမိတော့ အမောင်ရိပေါ်
ခွန်းတုံ့ပြန်လာပုံမှာ....
"ဘာကိစ္စပျော်ရမှာ ! မပျော်နိုင်ပါဘူး...ခင်ဗျားကို တသက်လုံးအဲ့မှာနေစေချင်တာ"
သောက်ကလေးလေး...အနားမှာရှိရင်တော့လေ....အဟင်းးး....ငါတခုခုလုပ်ကိုလုပ်မိမှာ။
"ဟင့်....စိတ်မကောင်းလိုက်တာ..ဒီတခါ
ကိုယ် စိတ်ဆိုးသွားပြီ.."
ဘာရယ်မဟုတ်...ရွဲ့ပြောလိုက်တာကို တကယ်ကြီးစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတဲ့
ရှောင်းကျန့်အား ရိပေါ် ပြန်ချော့လိုက်တယ်။
"ကျွန်တော်တောင် စိတ်ဆိုးပြေသေးတာမဟုတ်ဘူးနော်...အဲ့တော့ ကိုကိုလည်းစိတ်ဆိုးဖို့မစဥ်းစားနဲ့...မဟုတ်ရင် ကွာရှင်း..."
YOU ARE READING
My Husband Is Good To Hate ♡
Fanfiction#Both(Unicode+Zawgyi) >>Zhanyi ♡ Start Date ~ 23.8.2020 End Date ~ 23.12.2020
