Defne & Selim
"Ben mi bir şey yaptım ? Sana umut verecek bir davranışım mı oldu benim ?"
Bakışları canımı acıtıyordu.
"Merak etme sen her seferinde yerimi bana çok güzel hatırlattın, umut vermeyi bırak her seferinde yakıp yıktın. Son günlerde umut...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Belki ben sаnа sevmeyi öğretemem, аmа sen de bаnа, unutmаyı öğretmezsin. Belki ben sаnа kаvuşmаyı öğretemem, аmа sen de bаnа, аyrılığı öğretemezsin.
♡♡♡
Kızlarla mutfakta oturmuş kahve içiyorken bir gün içerisinde yaşadıklarımızı aklım almıyordu.
"Adam ateş saçıyordu resmen."
Merve'nin dediğiyle o anki hali geldi aklıma.Onu daha önce hiç bu kadar öfkeli görmediğime emindim.Gözü dönmüş gibiydi..
2 saat önce
Daha geçen gece onu bir daha göremeyeceğim korkusuyla cebelleşirken şimdi elimi uzatsam dokunabileceğim mesafede olması bir çeşit mucize olabilir miydi?
Bakışlarım yüzünde dolanırken bana küçük bir tebessümle bakıp tabağıma yaptığı omletten koydu.
"Teşekkür ederim."
Sabah knu ilk gördüğüm an...gözümü açtığımda yanımda birinin olduğunu görmemle deyim yerindeyse ödüm kopmuştu.Bir süre gözlerimin gördüğünü beynim kabul edememişti.Rüya sanmıştım. Ya da çok gerçekçi bir hayal.Ta ki kokusu burnuma dolana kadar. İçim burkulmuştu aylar sonra o tanıdık hisle karşılaşınca. Hiç sesimi çıkarmadan doya doya izlemiştim onu. O çok sevdiğim saçlarına kavuşmuştu parmaklarım sonunda.Yüzümde ankamsız bir gülümsemeyle bu durumun imkasızlığını düşünüyordum. Rüya olmasından ölesiye korkmuştum. Çünkü onu bu kadar hissetmişken boş bir yatakta uyansaydım yıkılırdım.
Dudaklarım sıcak tenine kavuşmuştu.Uyanmasından korkarak bir tüy kadar hafif bir şekilde öpmüştüm.
"Güzelim buz gibi oldu omlet. Nereye daldın gittin?"
Sesiyle düşüncelerimden ayrılıp kahvaltıma döndüm. Onu cevaplamaktan kaçınıp omletimden bir parça attım ağzıma.
"Çok güzel olmuş."
Kaşlarını çatmış bana bakarken rahatsızca kıpırdandım yerimde.
"Zayıflamışsın, yemek yemiyor musun sen Defne?"
Sorusuyla gözlerinde ki bakışlarımı tabağıma çevirdim. Haklıydı 10 kilo vermiştim.
"Yiyorum aslında ama doğru bir kaç kilo verdim."
O da zayıflamıştı. Daha doğrusu yüzü çökmüştü. Yaşlanmıştı resmen.Hiç uzatmadığı sakalları uzamıştı. Saç modeli değişmişti.Alnına düşen kıvırcık saçlarını düzeltme istediğimle baş etmeye çalışıyordum şu an.
"Değişmişsin."
Dudaklarımdan dökülen kelimeyle duraksadı. Gözlerini kaçırdı aynı az önce benim yaptığım gibi.
