Bölüm Şarkısı: Can Ozan - Sar Bu Şehri
Uçurum kenarındasın atma adım, sabret kadın...
♡♡♡
Bir damla yağmur, üç beş gözyaşı, bir kaç saniyelik mutluluklardan değil acılardan bahsediyorum size.
Kısa bir göz kararması arkasından alt üst olan dünyadan değil çaresizlikten bahsediyorum. Karanlığın içerisine sıkışıp kalmaktan.
Kapısı olmayan bir oda gibi. Asla çıkamayacağını biliyorsun ve yapabileceğin tek şeyin alışmak olduğunun farkındasın.
Ne acı verici ne acizce bir durum öyle değil mi? Işığı sönmüş gözlerim ruhsuzca bakıyordu her şeye. Bakışlarımda ki çaresizlik ölümü çağırıyordu.
Yatakta yatan iki küçük meleğe baktım,dolmuş gözlerimle. Sahi onlar için yaşamamış mıydım bu boktan hayatımı?
Onlar olmasa bu kadar dayanır mıydım yüreğimde ki bu acıya?Bunca yorgunluğa? Hiç sanmıyorum. Onun öldüğü gün bende giderdim peşinden en iyi yaptığım şeyi yapıp kaçardım yaşayacağım bunca bitmek bilmeyen acıdan.
Keşke.. Keşke değiştirebilseydim hayatımın senaryosunu tam o noktada. Eğer böyle bir gücüm olsaydı yırtar atardım o sayfayı. Yapma derdim neden bana bu acıyı yaşatıyorsun diye hesap sorar asla izin vermezdim.
O mahallede ki abisinin peşinden koşuşturan küçük, huysuz kız çocuğu olarak kalmak isterdim. Hayatımda ki en büyük acının koşuştururken düşüp parçalanan dizlerimin sızısı olsun isterdim.
Ama çocuk değildim.Huysuzluğumu, şımarıklığımı Selim'le beraber o mezara gömmüştüm ben. Bir ölüm soğukluğu büyümek zorunda bırakmıştı beni.
Işıkları kapalı oda da oturduğum kahverengi koltuktan kalkıp büyük camın önüne ilerledim. Kulağımda bardaktan boşalırcasına yağan yağmurun cama vururken çıkardığı ses,gözlerimde simsiyah gökyüzü.Beynimde dolanan bir kaç mutlu anı ve kalbimde hiç geçmeyecek o keskin sızı.
İçimde ki sıkıntıyı çıkarmak istercesine nefesimi üflediğimde tıklatılan kapıyla bakışlarımı oraya çevirdim.
"Uyanık mıydın güzel kızım?"Babamın sesiyle yorgun gözlerimle ona döndüm. Herkes yanımdaydı. Doğum yapalı 10 gün olmuştu.
Onlarla dönmem konusunda hep bir ağızdan beni ikna etmeye çalışıyorlardı.
"Uyuyamadım babacım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON DANS (Mahalle Hikayesi 1) -TAMAMLANDI-
ChickLitDefne & Selim "Ben mi bir şey yaptım ? Sana umut verecek bir davranışım mı oldu benim ?" Bakışları canımı acıtıyordu. "Merak etme sen her seferinde yerimi bana çok güzel hatırlattın, umut vermeyi bırak her seferinde yakıp yıktın. Son günlerde umut...