company ; tsukkiyama

"why me?"

yağmur yağıyordu. yamaguchi penceresinden dışarı doğru baktı, yağmur damlalarının pencereye çarpınca çıkardığı ses rahatlatıcıydı.

en son yağan yağmurda, gözlüklü oğlanla birlikte yemek yemişlerdi. şimdi gözlüklü oğlan gelip kurtarsa onu, ne güzel olurdu..

bugün yapacağı tek şey oturup yağmuru izlemek olacaktı. kurtarılma umudunu şimdiden kaybetmişti, kimse onu kurtarmayacaktı burdan. hayatının sonuna kadar burda kalacaktı, hayatı boyunca göreceği tek yüz bu aptalın yüzü olacaktı.

bunlar acı verici gerçeklerdi.

niye oydu peki? dizilerdeki ana karakter değildi o, başına böyle şeyler gelmemesi gerekirdi.

'böyle psikopatlar dünyayı fazlasıyla kirletiyor' diye düşünüyordu, fakat shigeru sadece bir aşıktı, psikopat değil. evet biraz abartmıştı, ama sonuç olarak aşık olduğu adam için yapıyordu bunu.

"yamaguchi, beni mi düşünüyorsun?"

'düşünmüyorum' derse yalan olacaktı ama şu durumda yalanlar kimin umrundaydı? her şey doğru olacak değildi ya.

"hayır, bence sen beni düşünüyorsun."

"ben seni utangaç, korkak bir şey zannetmiştim ama içinden aslan çıktı. vay be, beni şaşırtıyorsun."

"bu daha ne kadar sürecek?"

"ne kadar unutkansın öyle.. hayatının sonuna kadar dedim ya."

"hadi ama, arkadaşlarım ve ailem beni merak edecek ve polise başvuracak. o zaman ne yapacaksın ergen? sevgiliyiz mi diyeceksin?"

"iyi de, her gün senin adına mesaj atılıyor ki zaten.."

"ne!?"

yamaguchi asla çıkamayacağı bir çukura düşmüştü. dediği gibi olacaktı, bunu kabullenmesi gerekirdi.

yatağından kalktı ve odadan çıktı yamaguchi. yağmurun yağdığını bile bile dışarı çıktı ve yere doğru çöktü dizlerini. yüzü saçları yüzünden görünmüyordu, yağmur bardaktan boşalırcasına yağıyordu ve üstünde sadece bir gömlek ve kot vardı.

uzun bir süre ses çıkmadı çilli oğlandan. o sırada shigeru yamaguchi'nin ne yaptığı ve neden yaptığını anlamaya çalışıyordu.

cevap basitti, nedeni kendisiydi.

"hey hey hey, ne yapıyorsun sen?"

yamaguchi'nin kollarını tutmaya çalıştığı an kolayca itildi shigeru, o an kendini çilli oğlana karşı güçsüz hissetti ama şu an hislerin sırası değildi, daha fazla böyle durursa hasta olabilirdi çilli olan.

"NİYE BEN!? NE YAPTIM BEN BUNLARI HAK EDECEK!?"

shigeru çilli oğlanı dinlemedi, kollarını karşısındaki soğuk ve ıslak bedene sardı ve onu doğruca eve götürdü.